انتخاب هفت تن از فقهای عظام به عنوان مرجع تقلید توسط جامعه مدرسین (1373ش)-پس از ارتحال حضرت آیت اللَّه العظمی اراکی، به علت عدم وجود مرجع جامع الشرایط علی الاطلاق، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در جلسه خود، تعداد هفت نفر از علمای جایزالتقلید و مرجع علی التعیین را معرفی نمودند که عبارتند از حضرات آیات عظام

درگذشت پابلو اسکوبار قاچاقچی کلمبیایی مواد مخدر

فروپاشی نظام اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی (1991م)اتحاد جماهیر شوروی در سال های پایانی عمر خود، علاوه بر مشکلات سیاسی و سرپیچی رهبران بسیاری از جمهوری ها از فرامین مسکو با بحران شدید اقتصادی و کمبود مواد غذایی مواجه شد. در ماه دسامبر سال 1990م، میخائیل گورباچف، آخرین رهبر شوروی برای مقابله با بحران اقتصادی و اوج گرفتن حرکت های استقلال طلبانه در جمهوری های شوروی، کنگره نمایندگان خلق را به تشکیل یک اجلاس فوق العاده فرا خواند و اختیارات تازه ای برای جلوگیری از فروپاشی شوروی به دست آورد. گورباچف با استفاده از این اختیارات موفق شد حرکت های استقلال طلبانه در جمهوری های شوروی را برای مدتی مهار کند. در این میان کودتایی بر ضد گورباچف شکل گرفت که علی رغم شکست کامل آن، موقعیت وی را متزلزل نمود. وی هم چنین پس از استعفا از دبیر کلی حزب کمونیست شوروی و اعتراف به این مطلب که تجربه کمونیسم در شوروی با شکست روبرو شده است، کنترل اوضاع را از دست داد و تلاش او برای جلوگیری از فروپاشی کاملا اتحاد شوروی و تشکیل یک اتحاد جدید از جمهوری های مستقل به جایی نرسید. در این زمانْ سه جمهوری بزرگ روسیه، اوکراین و بلاروس در اوایل دسامبر 1991م علی رغم مخالفت گورباچف اتحاد تازه ای با عنوان سازمان کشورهای مستقل مشترک المنافع تشکیل دادند و جمهوری های دیگر نیز به این سازمان پیوستند. در اتحاد جدید، یک حکومت مرکزی که سیاست های اقتصادی، دفاعی و روابط خارجی این مجموعه را هماهنگ سازد پیش بینی نشده بود و در نتیجه گورباچف که دیگر اختیاری در مقام ریاست جمهوری اتحاد شوروی نداشت از این مقام استعفا داد و رسماً اعلام داشت که دیگر کشوری به نام اتحاد جماهیر شوروی وجود ندارد. بدین سان، ابرقدرت شوروی که طی سال های 1990 و 1991 م عملاً از میان رفته بود، اسماً و رسماً از میان رفت و دنیا سال 1992م را تنها با یک ابرقدرت در صحنه سیاست بین المللی آغاز کرد. ویران شدن بنای نظام اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی علل داخلی و خارجی متعددی داشت که می توان از ایدئولوژی انحرافی معتقد به دیکتاتوری پرولتاریا، تقویت بنیه نظامی به قیمت نابودی کل جامعه، بی اعتمادی مسؤولان سیستم حکومتی شوروی به مبانی ایدئولوژیکی نظام خود و نیز پیدایش و شتاب در انقلاب الکترونیکی و انفجار اطلاعات نام برد. این عقیده را نیز نباید از نظر دور داشت که حکومت شوروی نه تنها مبتنی بر کفر و انکار خالق هستی بود بلکه پایه های آن بر ظلم و ستم و سرکوبی توده ها و اقلیت ها قرار داشت. حکومتی که بزرگانی هم چون حضرت امام خمینی(ره) بنیان گذار عظیم الشأن انقلاب اسلامی ایران، از چندین سال قبل، از سرنگونی کمونیسم خبر داده بودند.

درگذشت آرون کوپلند آهنگساز آمریکایی

انحلال حزب کمونیست مالایا به دنبال امضای معاهده صلح میان این حزب و دولت‌های مالزی و تایلند.

درگذشت لوییز اف لیلویر بیوشیمیست آرژانتینی، برندهٔ جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی سال 1970

عملیات کوچک فتح 4 توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی (1365ش)-مرحله اول عملیات پارتیزانی فتح 4 در بامداد بیست و دوم بهمن 1365 با رمز مبارک "یااللَّه" آغاز شد. در این عملیات نیروهای ویژه سپاه پاسداران به همراه تعدادی از کردهای مخالف رژیم بعث، پس از ده ها کیلومتر پیاده روی و عبور از کوهستان های صعب العبور، خود را به منطقه عملیاتی اربیل عراق رسانده و تاسیسات اقتصادی و نظامی عراق را در این منطقه کوبیدند. رزمندگان اسلام در ادامه این عملیات علاوه بر انهدام تاسیسات چند شهر اطراف و یک گردان دشمن، موفق شدند خود را به پادگان رواندوز رسانده و آن را با تمام امکانات موجودش به آتش بکشند. در مرحله دوم عملیات فتح 4، نیروهای اسلام پس از عبور از کوهستان های مرتفع در عمق 70 کیلومتری خاک عراق، با شلیک بی امان موشک های آرپی جی، تعداد زیادی از تانک ها و نفربرهای دشمن را به آتش کشیدند. در نهایت، این عملیات با انهدام چندین واحد نظامی، اقتصادی، دولتی، امنیتی و موتوری دشمن و کشته و زخمی شدن بیش از 1100 نفر از نیروهای بعث پایان یافت.

جری آدامز، رهبر شن‌فن، در پی یک سوءقصد در بلفاست، به شدت زخمی شد.

درگذشت رومن گاری نویسنده و فیلم‌نامه‌نویس فرانسوی

هفت تن از جمله ابوالحسن سعادتمند، حبیب القانیان، علی خرم و محمد بقایی یزدی به جرم همکاری با حکومت پهلوی در تهران تیرباران شدند.

زادروز نلی فورتادو خواننده، آهنگساز تهیه‌کننده و نوازندهٔ کانادایی

روز ملی "لائوس" (1975م)سرزمین لائوس از قرن سیزدهم میلادی محل سکونت جمعی از قوم لائو بود که از جنوب چین به این منطقه کوچ کرده بودند که نام این کشور نیز از این قوم گرفته شده است. اما از اواخر قرن نوزدهم فرانسه این منطقه را تسخیر نمود و لائوس از سال 1893م رسماً تحت الحمایه فرانسه شد تا این که سال 1949م به دنبال قیام های آزادی خواهانه در منطقه هندوچین، استعمار فرانسه مجبور شد در چارچوب اتحادیه فرانسه، به لائوس استقلال نسبی بدهد. اما هم زمان با مبارزات مردم ویتنام با استعمار فرانسه، احزاب استقلال طلب لائوس نیز از سال 1950م نبرد خونین خود را علیه نیروهای فرانسوی و حکومت دست نشانده آن ها آغاز کردند. ادامه مبارزات چریک ها و نیروهای مردمی باعث شد تا دولت فرانسه طی موافقت نامه ای در 2 دسامبر 1953 استقلال کامل لائوس را پذیرا گردد. در نهایتْ استقلال این کشور در کنفرانس ژنو که در 1954 با حضور کشورهای منطقه و دولت های بزرگ جهان برگزار شد، به تأیید رسید. لائوس بعد از استقلال تا چندین سال محل درگیری های داخلی بود تا اینکه در 2 دسامبر 1975 دولت پادشاهی در این کشور سرنگون شد و جمهوری دموکراتیک خلق لائوس تأسیس گردید. لائوس با 236/800 کیلومتر مربع مساحت و بیش از 5 میلیون نفر جمعیتْ، در جنوب شرقی آسیا و در همسایگی چین، ویتنام، تایلند، میانمار و کامبوج واقع است. ویِن تیان پایتخت لائوس است. کیپ جدید واحد پول و اکثر مردم پیرو آیین بودا می باشند. سکنه لائوس زردپوست بوده و زبان رسمی آنان لائوسی است. پیش بینی می شود که جمعیت این کشور تا سال 2025م بیش از 9 میلیون نفر خواهد بود. نظام حاکم بر این کشور جمهوری تک حزبی خلق با یک مجلس قانون گزاری می باشد. دوم دسامبر، سال روز تأسیس جمهوری دموکراتیک خلق در سال 1975 به عنوان روز ملی این کشور نام گرفته است.

روز ملی و استقلال "امارات متحده عربی" و خروج از تحت الحمایگی انگلستان (1971م)شیخ نشین های جنوب خلیج فارس از سال 1920م تحت الحمایه انگلیس بودند و شیوخ هر یک از آن مناطق، طبق قراردادهایی، زیرنظر مأمورین دولت انگلیس، قلمرو خود را اداره می کردند. انگلیس در این منطقه، پایگاه های نظامی متعددی ایجاد کرد، اما در آستانه خروج از خلیج فارس، شورای عالی اتحادیه امارات عربی را با شرکت 9 شیخ نشین جنوب خلیج فارس در سال 1969، تشکیل داد. در ابتدای کار شیوخ قطر و بحرین هم در مذاکرات شرکت داشتند ولی بعداً از پیوستن به این فدراسیون انصراف دادند. بدین صورت در 2 دسامبر 1971 فدراسیون جدیدی از شیخ نشین ها تشکیل گردید که تأسیس امارات متحده عربی را در پی داشت. این کشور در جنوب شرقی خلیج فارس قرار دارد و از 7 امیرنشین به نام های ابوظبی (پایتخت)، امُ القُوین، دوبِی، رأسُ الخِیمه، شارْجِه، عَجمان و فُجِیْره تشکیل شده است. مساحت این سرزمین 83/600 کیلومتر مربع می باشد. جمعیت امارات متحده بیش از 2 میلیون نفر و دارای دین رسمی اسلام است. پیش بینی می شود که جمعیت کشور امارات متحده عربی تا سال 2025م بیش از سه میلیون نفر خواهد بود. نظام سیاسی حاکم بر اماراتْ فدراسیونی متشکل از هفت امیرنشین با یک مجلس مشورتی است. جمعیت امارات از گروه های نژادی مختلف تشکیل شده است که ملیّت پاکستانی و هندی اکثریت دارد و دیگر گروه های نژادی عرب، ایرانی و سایر آسیایی ها در اقلیتند. علت تنوع نژادی در امارات، مهاجرت سایر اقوام به این کشور به دلایل بازرگانی و اکتشاف و استخراج نفت می باشد. زبان رسمی در امارات عربی است و واحد پول آن درهم می باشد. دوم دسامبر سال روز استقلال این کشور از انگلستان، روز ملی امارات متحده عربی نیز می باشد.

روز ملی امارات متحده عربی و تشکیل رسمی کشور امارات به واسطهٔ اتحاد 7 شیخ‌نشین.

زادروز لوسی لیو بازیگر تایوانی تبار آمریکایی

پایان بحران موشکی امریکا و شوروی بر سر کوبا(1962م)روابط امریکا و شوروی پس از جنگ جهانی دوم هر از چند گاهی رو به تیرگی می نهاد. اما مهم ترین و خطرناک ترین بحران در روابط امریکا و شوروی، که جهان را در لبه پرتگاه جنگی ویرانگر قرار داد، بر سر استقرار پایگاه های موشکی شوروی در کوبا رخ داد. امریکایی ها نخستین بار در سپتامبر 1962م از ساختمان سکوهای پرتاب موشک در کوبا اطلاع یافتند. عکس هایی که طی نیمه اول ماه اکتبرِ آن سال به وسیله هواپیماهای جاسوسی امریکا از کوبا برداشته شد، استقرار موشک های بُرد متوسط و قاره پیمای روسی را در کوبا تایید کرد. جان کِنِدی، رئیس جمهور وقت امریکا نیز برای مقابله با خطری که امنیت امریکا را تهدید می کرد یک شورای جنگی تشکیل داد. در این شورا پیشنهادات مختلفی از جمله تهاجم نظامیِ همه جانبه به کوبا و اشغال نظامی این کشور یا بمباران سکوهای پرتاب موشک در کوبا اعلام شد. در ادامه، جان کِنِدی، در 22 اکتبر 1962م به مردم امریکا اعلام خطر کرد که دولت شوروی دست به احداث پایگاه های موشکی در کوبا زده و استقرار این موشک ها در فاصله یک صد مایلی سواحل امریکا، امنیت این کشور را به خطر می اندازد. کندی هم زمان با این اخطارْ، اعلام کرد که دولت شوروی باید پایگاه های موشکی خود را از کوبا برچیند. وی به دنبال آن، فرمان محاصره دریایی کوبا را برای جلوگیری از ارسال تجهیزات جدید موشکی شوروی به کوبا صادر کرد. هم زمان با آغاز محاصره دریایی کوبا، چندین کشتی حامل موشک های روسی عازم این کشور بودند و نیکیتا خروشچُف، رهبر شوروی، بی اعتنا به محاصره دریایی کوبا از طرف ناوگان جنگی امریکا، به کشتی های روسی فرمان داد به راه خود ادامه دهند. در روز 26 اکتبر، خروشچف اعلام کرد که موشک های روسی در صورتی از کوبا برچیده خواهند شد که امریکا هم پایگاه های موشکی خود را در نزدیکی مرز شوروی در ترکیه جمع آوری کند. امریکا این پیشنهاد را رد کرد و در روزهای آخر اکتبر 1962م، هر لحظه احتمال برخوردی بین کشتی های امریکا و شوروی در خط محاصره دریایی کوبا وجود داشت که خروشچف در آخرین لحظه، تن به مصالحه داد و جهان از خطر یک جنگ وحشتناک هسته ای و به تعبیری جنگ جهانی سوم رهایی یافت. مصالحه امریکا و شوروی مبتنی بر این توافق بود که شوروی، پایگاه های موشکی خود را از کوبا برچید و دولت امریکا هم متقابلاً اطمینان دهد که کوبا را به طور مستقیم یا غیر مستقیم، مورد حمله قرار نخواهد داد.

ده کشاورز انگلیسی مستعمره نشین کارائیب، کمپانی هند غربی را تأسیس کردند.

آغاز قیام "فیدل کاسترو" انقلابی کوبایی علیه "باتیستا" دیکتاتور این کشور (1956م)فیدل کاسترو چریک کوبایی، به منظور مبارزه با دیکتاتوری وابسته باتیستا، به اتفاق عده ای از هم رزمانش، در سال 1953م قیام مسلحانه خود را برای آزادی کوبا با حمله به یک پادگان نظامی آغاز کردند. اما سربازان باتیستا این قیام را به شدت سرکوب کردند و کاسترو دستگیر و زندانی گردید. مدتی بعد کاسترو تبعید شد ولی او، گروهی دیگر را گرد آورد و به کوبا بازگشت وی در روز دوم دسامبر 1956 به اتفاق 80 نفر از طرفداران خود، وارد یکی از سواحل کوبا شد، اما همه آن ها به جز 12 نفر، کشته و یا توسط رژیم باتیستا دستگیر شدند. پس از آن کاسترو، فعالیت تبلیغی شدیدی علیه حکومت مرکزی به راه انداخت و در مناطق کوهستانی کوبا به نبرد با این رژیم امریکایی پرداخت. سرانجام در سال 1958 کاسترو دستور حمله به مواضع نظامی و حساس پایتخت و سایر شهرهای کوبا را صادر کرد. در نتیجه این حملات، بسیاری از مناطق حساس به تصرف انقلابیون درآمد و باتیستا مجبور شد به پایگاه نظامی امریکا در کوبا پناهنده و سپس از کشور فرار کند. در نهایت، فیدل کاسترو در فوریه 1959م به نخست وزیری و در سال 1976م به ریاست جمهوری کوبا برگزیده شد.(ر.ک

زادروز مت گرینیگ، کارتونیست، تهیه‌کننده و فیلم‌نامه‌نویس آمریکایی؛ خالق سیمپسون‌ها و فیوچراما.

تصویب ملی شدن صنعت نفت ایران (1329ش)-از سال های اولیه حفر چاه نفت ایران، چشم طمع بیگانگان به دنبال استثمار منابع زیرزمینی کشور بوده و آنان در هر فرصتی به گرفتن امتیازهای گوناگون نفتی اقدام می کردند. پس از لغو امتیاز نفتی دارسی بین ایران و انگلستان، قرارداد الحاقی گس - گلشاییان به منظور کشف و استخراج نفت توسط شرکت های نفتی انگلیسی منعقد گردید. این قرارداد را جهت تصویب به مجلس بردند که با مخالفت عده ای از نمایندگان مجلس و علماء به ویژه آیت اللَّه کاشانی و مردم روبرو شد. پافشاری های سپهبد رزم آرا نخست وزیر پهلوی، این لایحه را بار دیگر به مجلس برد و او که تصویب آن را مشکل یافت، قصد کودتا نمود. اما یک روز قبل از اجرای کودتا، توسط خلیل طهماسبی از گروه فداییان اسلام ترور شد. به دستور آیت اللَّه کاشانی مردم به این قرارداد اعتراض کرده و خواهان ملی شدن نفت ایران شدند. سرانجام با به وجود آمدن آن وضعیت، مجلس به ملی شدن صنعت نفت ایران، رأی مثبت داد و در 29 اسفند 1329 مقرر شد که کلیه عملیات اکتشاف، استخراج و بهره برداری نفت در دست دولت قرار گیرد.

مرگ "جورج برنارْدْ شاو" نویسنده شهیر ایرلندی (1950م)

تقسیم شبه جزیره کره به دو قسمت شمالی و جنوبی (1945م)پس از پایان جنگ جهانی دوم و شکست ژاپن که بخش هایی گسترده از منطقه شرق آسیا را به تصرف خود درآورده بود، سران متفقین در اجلاس های یالتا و پوتسدام، به بررسی نحوه اداره جهانِ پس از جنگ پرداختند. اما از همان جلسات نخست مشخص شد که امریکا و شوروی هر کدام به دنبال سهم بیشتر و دامنه گسترده تری برای نفوذ و تسلط بر منطقه می باشند. یکی از مناطقی که بنا به خواست سران کشورهای پیروز در جنگ، به دو قسمت تقسیم شد، شبه جزیره کره بود. در ماه های پایانی جنگ جهانی دوم و پس از اعلان جنگ شوروی به ژاپن، نیروهای روسیه، ضمن تصرف منچوری، به منطقه کره نیز حمله ور شدند و تا مدار 38 درجه جغرافیایی پیش رفتند. از سوی دیگر، نیروهای امریکایی نیز در 8 سپتامبر 1945م قسمت جنوبی این شبه جزیره را تصرف نموده و در میانه منطقه، با نیروهای شوروی تلاقی کردند. بدین ترتیب در دوم دسامبر همین سال مقدمات تقسیم سرزمین کره فراهم گردید و در 27 دسامبر همان سال در کنفرانس مسکو رسمیت یافت. کره شمالی و کره جنوبی علی رغم به وجود آمدن اتحاد در میان سایر کشورهای دو پاره (همانند ویتنام، آلمان و یمن) همچنان دو کشور مستقل از هم می باشند گرچه در سال های اخیر گام هایی برای پایان این جدایی برداشته شده است.(ر.ک

درگذشت روبرت ریتر فون گرایم فیلد مارشال آلمانی در دوره رایش سوم، آخرین فرمانده کل لوفت‌وافه در جنگ جهانی دوم

ساخت اولین پیل هسته ای جهان توسط "انریکو فرمی" و آغاز عصر اتم (1942م)در پی تحقیقات شبانه روزی و طاقت فرسای انریکو فرمی، دانشمند ایتالیایی الاصلِ امریکایی، اولین پیل هسته ای جهان در دوم دسامبر 1942م ساخته شد. پیل یکی از منابع جریان برق است که بر اثر فعل و انفعالات شیمیایی، تولید جریان می کند. با استفاده از این موضوع، پیل هسته ای وسیله ای است که برای تولید انرژی هسته ای به صورت حرارت، تولید مواد شکافت پذیر و تولید نوتْرون ها به کار می برد. هم چنین ماده ای که از شکافت هسته ای در رآکتور به کار می رود، سوخت هسته ای نام دارد. در این پیل، شکافت اتم ها باعث تولید فعل و انفعال زنجیره ای وسیعی گردیده و انرژی حرارتی فوق العاده ای ایجاد می کند. ساخت این پیل هسته ای اولین قدم برای ساختن بمب هسته ای بود و با شکافتن اتم و آزاد کردن نیروی اتم، جهان علم قدم به عصر اتم نهاد. با ساخت اولین بمب هسته ای و به کارگیری آن علیه هیروشیما و ناکازاکی، تراژدی جنگ جهانی دوم پایان یافت و استفاده ضدبشری از این کشف مهم آغاز شد.

زادروز جان مک‌کین سیاست‌مدار آمریکایی، سناتور کنونی ایالت آریزونا، نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری 2008 ایالات متحده آمریکا از حزب جمهوری‌خواه

زادروز لئونارد کوهن شاعر، رمان‌نویس، خواننده و ترانه‌سرای کانادایی

زادروز گری بکر اقتصاددان آمریکایی

زادروز ماریا کالاس خوانندهٔ یونانی

شهادت میرزا کوچک خان جنگلی

شهادت "میرزا کوچک خان جنگلی" رهبر قیام مردمی جنگل (1300ش)-میرزا یونس معروف به میرزاکوچک خان در سال 1259 ش برابر با 1298 ق در شهر رشت چشم به جهان گشود و بیشتر تحصیلات خود را در شهرهای رشت و تهران گذراند. میرزا در 1286 ش در گیلان به صفوف آزادی خواهان پیوست و برای سرکوبی محمدعلی شاه قاجار، روانه تهران شد. میرزا کوچک خان بعدها نهضت جنگل را پایه گذاری نمود و در اواخر سال 1294 ش، همزمان با جنگ جهانی اول، چون اوضاع ایران را پریشان و آن را در اشغال بیگانگان می دید، با گرایش به اندیشه اتحاد جوامع اسلامی، کمیته ای به نام "اتحاد اسلام" را در حوالی تالش تشکیل داد. در سال 1919 م قراردادی میان ایران و انگلیس امضا شد که در صورت اجرا، نفوذ بیشتر انگلیسی ها را در ایران به دنبال داشت. انعقاد این قرارداد، زمینه حرکت های مخالف دخالت بیگانگان در ایران، از جمله نهضت جنگل را فراهم ساخت. در نهایت قیام مسلحانه میرزا کوچک خان با تعداد اندک یاران با وفایش که مجذوب اندیشه های انقلابی و معنوی وی شده بودند در گیلان آغاز گردید و در اندک مدت، از حمایت بی دریغ مردم آن سامان برخوردار شد. در این حال، قزاق های روسی و نیروهای انگلیسی و قوای دولتی، هر کدام جداگانه و یا متفقاً برای سرکوبی این حرکت، با گروه های چریکی جنگل درگیر شدند و این نشان می داد که افکار و آرمان های سردار جنگل با منافع و مقاصد هیچ کدام وفق نمی داد. اگرچه میرزا در ابتدا پیروزی های چشمگیری به دست آورد، اما پس از چند درگیری با قوای دولتی، بر اثر توطئه های روسیه و انگلیس و بروز تفرقه میان اعضای اصلی نهضت، نیروهای میرزا پراکنده شدند. میرزا هم که به منظور گردآوری نیرو از زادگاهش خارج شده بود، در اثر برف و سرمای شدید در جنگل های شمال ایران توان خود را از دست داد. مزدوران رضاخان که در تعقیب او بودند، وی را نیمه جان یافتند و در نهایت یکی از یاران خائن جنگلی، سر میرزا را به نشانه پایان قیام جنگل برای رضاخان به ارمغان بُرد. میرزا کوچک خان جنگلی، سخت به اتحاد جهان اسلام عشق می ورزید و در راه آن تلاش می کرد. او بارها در برابر مردم گیلان، هدف از نهضت خود را احیای قوانین اسلام معرفی نمود و متذکر شد که میرزا کوچک هرگز اسلحه را از خود دور نخواهد کرد مگر وقتی که مطمئن باشد افراد ایرانی از تطاول متجاوزان بیگانه و ستمکاران داخلی، در امان بوده و از رفاه برخوردار شوند. تاخت و تازهای خارجی در صحنه سیاست و اقتصاد کشور و سیاست بازی عناصر منافق، وضع آشفته کشور و بی کفایتی دولتمردان، انگیزه هایی بود که این روحانی جوان و دلسوخته را به میدان سیاست و سپس صحنه کارزار کشاند تا این که در این راه به شهادت رسید. پس از شهادت میرزا، تلاش های چند تنِ دیگر از یارانش برای زنده نگه داشتن نهضت جنگل راه به جایی نبرد و این جنبش پایان پذیرفت.

برزیل به عضویت کنوانسیون برن حق تکثیر درآمد.

درگذشت پی‌یر آگوست رنوآر نقاش فرانسوی

درگذشت ادمون روستان نویسنده و شاعر فرانسوی

انتشار اعلامیه خائنانه "بالفور" در مورد تشکیل رژیم صهیونیستی (1917م)در هنگامه جنگ جهانی اول، در دوم نوامبر 1917م آرتور جِیمز بالْفور، وزیر امور خارجه وقت انگلستان اعلامیه ای را که به نام او، به اعلامیه بالفور معروف شد، صادر کرد و در آن، بر لزوم فراهم نمودن زمینه برای تشکیل رژیم صهیونیستی در سرزمین فلسطین اشغالی تاکید کرد. اعلامیه بالفور حاکی از این مطلب بود که دولت انگلستان با تشکیل دولت یهودی در فلسطین موافق است و همه توان خود را برای تأسیس چنین دولتی به کار خواهد گرفت. هفت ماه پس از صدور این اعلامیه، سرزمین فلسطین، طی نبرد نیروهای انگلیسی با قوای عثمانی، به تصرف بریتانیا درآمد. این عملیات که در چارچوب اجرای اعلامیه بالفور به وقوع پیوست، باعث شد تا حکومت نظامی انگلیس بر فلسطین حکم فرما گردد. این رویداد، زمینه ساز انتقال تدریجی یهودیان جهان با کمک و مساعدت انگلیسی ها و سرمایه داران یهودی به فلسطینِ تحت اشغال بریتانیا شد. هنگام صدور اعلامیه بالفور، فلسطین هنوز به طور کامل از نیروهای عثمانی تخلیه نشده بود و جمعیت یهودی آن از چهل هزار نفر تجاوز نمی کرد. این تعداد یهودی در مقابل جمعیت پانصد هزار نفری اعراب فلسطین اقلیت کوچکی به شمار می آمد، ولی پس از اشغال فلسطین توسط نیروهای انگلیسی و اعطای قیمومیت این سرزمین به انگلیسی ها از طرف جامعه ملل، تعداد مهاجرین یهودی به فلسطین، طی مدت کوتاهی به حدود یک صد و پنجاه هزار نفر رسید. در سال 1922م، اعلامیه بالفور با حذف ماده مربوط به ایجاد دولت یهود، در جامعه ملل به تصویب رسید. از این پس، تمام کوشش صهیونیست ها، صرف جذب و جلب مهاجران یهودی از اقصی نقاط جهان به فلسطین گردید. زمانی که بالفور اعلامیه خود را صادر کرد، قوم یهود فقط یازده درصد کل جمعیت فلسطین را تشکیل می داد. در این اعلامیه، 89 درصد ساکنان بومی و عرب فلسطینی که در حقیقت مالک 97 درصد اراضی این کشور کهن بودند، با قید عبارت جوامع غیر یهود، نادیده گرفته شدند. سرانجام سی و یک سال پس از صدور این اعلامیه استعماری و هجده سال پس از مرگ بالفور، رژیم نژاد پرست صهیونیستی، با سلب کلیّه حقوق مردم فلسطین و غصب سرزمین های آنان، در چهارم مه سال 1948م اعلام موجودیت نمود. انگلستان نیز به وعده خود عمل کرد و از آن پس تاکنون به همراه امریکا و دیگر کشورهای غرب از مهم ترین پشتیبانان صهیونیست های نژادپرست در غصب سرزمین های اسلامی، تأسیس رژیم اسرائیل و آواره کردن و قتل عام مسلمانان فلسطینی بوده است.

زادروز پاتریک وایت نویسنده اهل کشور استرالیا، برندهٔ جایزه نوبل ادبیات سال 1973

تولد "دِنْگْ شیائو پینْگْ" رهبر پیشین چین کمونیست (1904م)

روز ملی و استقلال "پاناما" از کلمبیا (1903م)کشور جمهوری پاناما با 75/517 کیلومتر مربع مساحت در جنوب قاره امریکای مرکزی، در میان دریای کارائیب و اقیانوس آرام و در همسایگی کشورهای کاستاریکا و کلمبیا واقع شده و توسط کانال پاناما، به دو قسمت تقسیم شده است. جمعیت پاناما در حدود 3 میلیون نفر است که مردم اکثراً دو رگه سرخ و سفید و عمدتاً مسیحی بوده و کاتولیک مذهب هستند. پایتخت این کشور، شهر پاناما و واحد پول آن بالبوآ می باشد. زبان رسمی در پاناما اسپانیایی است ولی زبان های بومی سرخ پوستان و انگلیسی نیز عمومیت دارد. پیش بینی می شود جمعیت پاناما تا سال 2025م نزدیک به 4 میلیون نفر گردد. از شهرهای مهم پاناما، سان میگلیتو، کولون و سانتیاگو است. پاناما، از سال 1504م که کشف شد، ضمیمه نایب السلطنه اسپانیایی پرو بود تا این که در اواسط قرن نوزدهم دست استعمار کوتاه شد و پاناما به کلمبیا ملحق گردید. در اوایل قرن بیستم پس از مبارزات انقلابیون، این کشور مستقل گردید و نظام جمهوری حاکم شد و سوم نوامبر سال روز استقلال پاناما از کلمبیا به عنوان روز ملی این کشور نام گرفت.

زادروز گئورگی ژوکوف فرمانده نظامی و سیاستمدار اتحاد جماهیر شوروی

زادروز آنتونیو گرامشی نظریه‌پرداز مارکسیست، از رهبران و بنیان‌گذاران حزب کمونیست ایتالیا

زادروز جرج مینوت زیست‌شناس آمریکائی، برندهٔ جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی در سال 1934

درگذشت ویلیام کالن براینت شاعر آمریکایی

زادروز ژرژ سورا نقاش فرانسوی، بنیان‌گذار نودریافتگری

پایان عصر جمهوری دوم فرانسه و آغاز امپراتوری "ناپلئون سوم" (1852م)لویی ناپلئون، برادرزاده ناپلئون بُناپارت از جوانی درصدد بود که جانشین عموی امپراتور خود شود. وی در ابتدا خواهان سلطنت بود اما چون مردم در جریان انقلاب سال 1848 در فرانسه، خواهان استقرار جمهوری بودند، از سودای سلطنت دست برداشت و خود را نامزد مقام ریاست جمهوری کرد. جذبه نام ناپلئون بُناپارت به پیروزی لویی ناپلئون در نخستین انتخابات ریاست جمهوری فرانسه در دسامبر 1848م کمک کرد و لویی ناپلئون کلیه رقیبان قدرت مند و معروف خود را در این انتخابات شکست داد. وی در سه سال اول ریاست جمهوری خود در چهارچوب قانون اساسی جمهوری دوم فرانسه حکومت کرد و از حدود اختیارات قانونی خود پا فراتر نگذاشت، ولی انتقاداتی که در مطبوعات و مجلس ملی فرانسه از روش او در حکومت آغاز شده بود وسوسه قدرت مطلقه را در او بیدار کرد. از این رو در دوم دسامبر سال 1851م با یک کودتا بر اختیارات خود در مقام ریاست جمهوری افزود و صداهای مخالف را، خاموش کرد. درست یک سال بعد، در روز دوم دسامبر 1852م، لویی ناپلئون، الغاء رژیم جمهوری و استقرار مجدد رژیم سلطنتی را اعلام داشت و خود را امپراتور فرانسه خواند. لویی ناپلئون برای بهره برداری بیشتر از جذبه نام ناپلئون، خود را ناپلئون سوم لقب داد ولی بعد از انتشار شعر هجوآمیزی از طرف ویکتور هوگو، نویسنده و شاعر معروف فرانسوی درباره او تحت عنوان ناپلئون کوچولو، در میان مردم فرانسه بیشتر به این لقب شهرت داشت. حکومت 22 ساله ناپلئون سوم که در چهار سال اول آن عنوان ریاست جمهوری و در 18 سال باقی مانده، عنوان امپراتوری داشت، سرانجام با شکست مفتضحانه نیروهای فرانسه در جنگ های فرانسه و پروس در سال 1870م به پایان رسید. ناپلئون سوم در این جنگ اسیر شد و دو سال آخر عمر خود را در حال تبعید در انگلستان سپری نمود.

زادروز پدروی دوم واپسین امپراتور برزیل

فروپاشی اتحادیه کشورهای اروپایی موسوم به اتحاد مقدس (1825م)اتحادیه تاریخی کشورهای اروپایی یا اتحاد مقدس در 26 سپتامبر سال 1825م به دنبال سقوط ناپلئون و تشکیل کنگره ویِن، بین امپراتوری های روسیه، اتریش و پادشاهی پروس به امضا رسید و به موجب ان، این دولت ها موافقت کردند که در کشورهای تحت حکومت خود و در روابط بین الملل بر اساس آیین مسیحیت رفتار کنند. در واقع، اصل سند در دفاع از صلح و عدالت بود. پس از چندی، بسیاری از دولت های اروپایی نیز این موافقت نامه را امضا کردند. اصول کلی مورد توافق در اتحاد مقدس بعدها جهت فرونشاندن انقلاب های ملی و جنبش های آزادی خواهی مردم اروپا و سایر کشورهای تحت سلطه استعمارگران، به کار گرفته شد. این اتحاد در اوّل دسامبر 1825م با خروج روسیه تزاری از هم فرو پاشید. اگرچه اصول موردِ توافق نیز خالی از ابهام نبود. با این حال انقلاب های سال 1848م اروپا به صورت عملی این اتحاد را خاتمه بخشید.

درگذشت الکساندر یکم تزار روسیه

اعلام سیاست استعماری امریکا معروف به "دکترین مونْروئه" (1823م)با روی کار آمدن جانز مونْروئه، به عنوان پنجمین رئیس جمهور ایالات متحده امریکا، این کشور خود را از جانب روسیه در خطر می دید و از اتحاد دولت های غربی با روسیه تزاری وحشت داشت. نگرانی دیگر امریکا در این زمان، ترس از عواقب اوضاع آشفته و هرج و مرج مکزیک در جنوب امریکا بود. این تحولات که با موجی از بی ثباتی سیاسی در کشورهای امریکای مرکزی توام بود، در همسایگی ایالات متحده به وقوع می پیوست و امریکا را به واکنش بر می انگیخت. به ویژه آن که دولت مردان امریکا، خواب تصرف قسمت های مهمی از نواحی شمالی مکزیک را می دیدند و برای اشغال این نواحی، نقشه می کشیدند. در همین اوضاع و احوال بود که جانز مونْروئه، رئیس جمهور وقت امریکا در پیام سالانه خود در دوم دسامبر 1823م، خواهان عدم دخالت کشورهای اروپایی در منطقه گردید. هرچند این پیام که بعدها به دکترین مونروئه شهرت یافت در ظاهر برای حفظ استقلال کشورهای قاره امریکا عنوان گردید اما در حقیقت تحمیل قیمومیت نامشروع امریکا بر کشورهای امریکای مرکزی و جنوبی بوده است. هم چنین تمام معاهدات و قراردادهایی که در سال های بعد میان امریکا با این دولت ها یا میان خود این دولت ها با یک دیگر به امضا می رسید، الزاماً در جهت منافع ایالات متحده امریکا و در راستای دکترین مونروئه قرار داشت. دکترین مونروئه که اشاره صریحی به دولت های غربی دارد، تلاشی جدّی برای دورنگاه داشتن قدرت ها و سیاست های مسلط آن روز از تحولات امریکای لاتین از یک سو و مشروعیت بخشیدن به قیمومیت کاخ سفید بر کشورهای این منطقه از جانب دیگر بود. دکترین مونروئه امروزه پس از گذشت بیش از یک صد و هشتاد سال هنوز از اعتبار و قوت برخوردار است و در دوره هایِ بعدی زمام داری در امریکا، پدیدآورنده حوادث متعدد و بی شماری بود.

تولد "امیل اوژیه" شاعر و نمایش نامه نویس مشهور فرانسوی (1820م)میل اوژیه شاعر و نمایش نامه نویس معروف فرانسوی در دوم نوامبر 1820م در فرانسه به دنیا آمد و و در هشت سالگی با خانواده اش در پاریس اقامت گزید. وی در دوران دبیرستان، به سبب تیزهوشی فراوان، بسیار زود مورد توجه قرار گرفت و پس از اتمام تحصیلات دانشگاهی در رشته حقوق، به وکالت دعاوی پرداخت. در این هنگام اوژیه راه ادب و شعر را برگزید و به قلمرو تئاتر پا نهاد. وی طی مدتی بعد چندین نمایش نامه نوشت و به روی صحنه برد که برخی از آنها پیروزی هایی نیز به دست آوردند. اوژیه در این زمان به عنوان نویسنده طبقه کاسب پولدار و کسی که اولین نمونه مکتب ذوق سلیم، را عرضه کرده است، به مردم شناسانده شد. بنیان گذاران مکتب ذوق سلیم بر ضدتمایل رمانتیک و افسانه ای، چه در عالم هنر و چه در زندگی، قیام کردند. مردم طبقه متوسط نیز که از مبالغه و شگفت انگیزی رمانتیسم خسته شده بودند، این مکتب را سخنگوی خود دانستند و به آن رو آوردند. اوژیه در سال 1850م نمایش نامه داماد آقای پواریه را نگاشت و موفقیت فراوانی کسب کرد. این نمایش نامه، پرده گویایی از محیط فرانسه را پیش چشم می گذارد و جدال طبقه نجبا با طبقه نوکیسه را بیان می کند؛ ضمنِ اینکه از نکته پردازی های هوشیارانه و طنزهای بسیار لطیف و دلنشین برخوردار است. پس از این نمایش نامه، نفوذ عظیم اوژیه بر مردم آشکار گشت و تا مدت ها پایدار ماند. از امیل اوژیه نمایش نامه های دیگری نیز بر روی صحنه رفت که کمدی منثور ازدواج اولمپ، ماده شیران بی نوا، مردم بی شرم و شیرها و روباه ها از آن جمله اند. با این حال، اوژیه پس از چند شکست، نمایش نامه نویسی را کنار گذارد و با صحنه وداع کرد. اوژیه از نمایش نامه نویسان نیرومند قرن نوزدهم فرانسه به شمار می آید و توانسته است به کمدیْ، حالت جدی لازم را برگردانَد. بینش وی از هر نوع تلخی و گزندگی برکنار و حتی در هجو و انتقاد نیز از گرمی و عطوفت انسانی برخوردار است. امیل اوژیه هم چنین چند نمایش نامه، تاریخی نوشت که مشهورترین آنها ماجراجو و فلوت نواز نام داشتند اما شهرت وی مرهون کمدی های اوست. در بیشتر کمدی های اوژیهْ وقایعِ نمایشْ، بیشتر از جدال میان پول و شرف مایه می گیرد. امیل اوژیه از نویسندگان طبیعت گرایی است که تاثیر نمایش نامه های آنها در نویسندگان اواخر قرن نوزده به بعد آشکار شده است. طبیعت گرایان معمولاً صحنه را سکویی برای بحث درباره مسائل و کج رفتاری های متداول می انگاشتند. امیل اوژیه سرانجام در بیست و پنج فوریه 1889م در شصت و نه سالگی درگذشت.

درگذشت مارکی دوساد نویسنده و فیلسوف فرانسوی

فتح بزرگ "ناپلئون بُناپارت" در نبرد تاریخی "اوسْتِرلیتْزْ" (1805م)دوران پادشاهی ناپلئون بُناپارت، اغلب در جنگ و کشورگشایی گذشت و همسایگان فرانسه و حتی کشورهای دوردست تر نیز از تهاجم ناپلئون در امان نبودند. در این میانْ انگلستان قدرت های وقت اروپا نظیر روسیه، پروس و اتریش را به اتحاد علیه ناپلئون تحریک می کرد تا این که در ژوئیه 1805م، انگلیس با این سه کشور ائتلاف ضد فرانسه را تشکیل داد. عکس العمل ناپلئون، حمله برق آسا به آلمان و اتریش و شکست دادن آنان بود. در نهایت در 28 نوامبر 1805م، قوای فرانسه با نیروهای مشترک روس و اتریش روبرو شد و در دوم دسامبر 1805م جنگ بزرگی در ناحیه اوسْتِرلیتْزْ در اتریش به وقوع پیوست. در این نبرد، قوای ناپلئون فقط 65 هزار نفر بودند ولی قوای روس و اتریش، بالغ بر 85 هزار نفر می شدند. با این حال، با آغاز جنگْ هفت هزار نفر از فرانسوی ها کشته شدند در حالی که 35 هزار سرباز اتریشی و روسی کشته یا اسیر شده بودند. در نتیجه این پیروزی یکی از بزرگ ترین فتوحات ناپلئون رقم خورد و ائتلاف انگلیس، روس ها و اتریش نیز در هم ریخت.

تاج گذاری "ناپلئون بُناپارت" به عنوان امپراتور فرانسه (1804م)پس از کودتای ناپلئون بُناپارت در نهم نوامبر 1799م و به دست گرفتن قدرت، وی در مقام کنسول اول فرانسه، مقدمات امپراتوری خود را فراهم ساخت و به عنوان ناجی انقلاب شهرت یافت. دومین گام ناپلئون برای رسیدن به قدرت مطلقه، تجدیدنظر در قانون اساسی سال 1800م و تصویب قانون جدیدی در ماه اوت سال 1802م بود که مقام او را به عنوان کنسول مادام العمر تثبیت می نمود و مجالس قانون گزاری را عملاً تابع او می ساخت. دو سال بعد ناپلئون تصمیم گرفت در قالب عنوان امپراتور فرانسه، رژیم سلطنتی موروثی را به فرانسه باز گرداند. از این رو، وی پس از انجام مقدمات کار، این تصمیم را در یک همه پرسی از تصویب مردم گذراند. ناپلئون که ایتالیا و مقر حکومت پاپ ها را نیز تحت سلطه خود داشت، پاپ را وادار کرد برای حضور در مراسم تاج گذاری او به پاریس برود و با دست خود، تاج امپراتوری فرانسه را بر سر او بگذارد. در این مراسم که روز دوم دسامبر 1804م در کلیسای نوتِردام پاریس برگزار شد، ناپلئون تاج گذاری کرد و همسر خود را نیز امپراتوریس و ملکه فرانسه خواند. به این ترتیب دوره جمهوری اول فرانسه که از 22 سپتامبر 1792م، پس از الغای رژیم سلطنت، آغاز شده بود به پایان رسید و 26 روز بعد، در 28 دسامبر 1804م این جمهوری رسماً پایان پذیرفت. دوران امپراتوری ده ساله ناپلئون از سال 1804م تا 1814م، دوران فتوحات پی در پی و گسترش قلمرو امپراتوری او در سراسر اروپاست. ناپلئون هر نقطه ای را که فتح می کرد، یکی از برادران یا بستگان خود را به پادشاهی آن جا منصوب می نمود و قدرت و محدوده امپراتوری خود را افزایش می داد. اما این وضعیت دوام چندانی نیافت و با آغاز شکست های ناپلئون، وی پس از خلع از قدرت، به یکی از جزایر تبعید شد.

مراسم تاج‌گذاری ناپلئون بُناپارت به عنوان امپراتور فرانسه در کلیسای نوتردام پاریس برگزار شد.

زادروز پروسپه مریمه نویسنده، مورخ و باستان‌شناس فرانسوی

کودتای بزرگ معروف به «کودتای 18 و 19 برومر» در فرانسه به وقوع پیوست که سیستم حکومتی کنسول‌ها را جایگزین دیرکتوار نمود و زمینه را برای سلطنت مطلقه ناپلئون بناپارت فراهم کرد.

تولد "نیکُلای لوباچوفْسْکی" ریاضی دان معروف روسی(1793م)نیکلای ایووانوویچ لوباچوفْسْکی ریاضی دان برجسته روسی در دوم نوامبر 1793م در نزدیکی شهر گورکی روسیه در خانواده ای فقیر به دنیا آمد و در کودکی پدر را از دست داد. وی از خردسالی، نبوغ و استعداد فراوانی ازخود نشان داد به طوری که پس از طی دوران متوسطه و دانشگاه، در 21 سالگی به استادیاری و سپس استادی دانشگاه غازان رسید و در 34 سالگی به ریاست آن دانشگاه برگزیده شد. او رسالات و مقالات متعددی در باب مباحث مختلف ریاضی نگاشت ولی شهرت عمده اش، به دلیل بدعت و نوآوری عظیم و موفقیت آمیزی است که در هندسه از خود بر جای گذاشته است. در آن زمان، هندسه اقلیدس، مهم ترین و تنها منبع موثق و قابل استفاده ریاضی دانان بود و تنها یکی از اصول آن با نام اصل پنجم اُقلیدُس، مورد اختلاف اساتید ریاضی قرار داشت. در این زمان و در حالی که طی مدت بیست قرن گذشته، اقلیدس ریاضی دان شهیر یونانی، خالق و قهرمان مطلق هندسه به شمار می رفت و هیچ گاه این فکر به ذهن کسی خطور نمی کرد که کسی به آن خللی وارد آوَرَد، لوباچوفسکی، بدون توجه به آن، در زمینه بسط و گسترش هندسه از هیچ تلاشی فروگذار نکرد. او پس از تحقیق و تلاش فراوان، گام های موثری در انتشار هندسه برداشت و ثابت کرد که اصل پنجم اقلیدس قابل اثبات نمی باشد. هندسه لوباچوفسکی را می توان هندسه ای دانست که از خواص سطحی کروی بحث می کند، حال آن که در هندسه اقلیدس، همواره، سخن از سطوح مسطح بوده است. به عبارتی دیگر، لوباچوفسکی هم در سرنگون کردن کاخ رفیع هندسه اقلیدسی که دو هزار سال برافراشته بود، تاثیر مهمی داشت و هم در پیدایش انقلاب علمی جهان نقش مهمی ایفا کرد. نیکلای لوباچوفسکی سرانجام در 24 فوریه 1856م در 63 سالگی درگذشت.

زادروز نیکلای ایوانویچ لباچفسکی ریاضیدان روس

درگذشت اینوسنت سیزدهم یکی از پاپ‌های کلیسای کاتولیک رم

زادروز کارل دوازدهم پادشاه امپراتوری سوئد از 1697 تا 1718 میلادی

اتمام بنای ساختمان تاریخی "تاج محل" در کشور هند (1653م)تاج محل، نام آرامگاه ارجمند بانو، ملقب به ممتاز محل، ملکه ایرانیِ شاهْ جهان، پادشاه هند است. شاه جهان که پنجمین شاه مغولی بابری هند به شمار می رفت، مدت 30 سال حکومت هند را در اختیار داشت. ارجمند بانو بعد از 20 سال زندگی به عنوان همسر پادشاه، سرانجام در 7 ژوئن 1631 درگذشت. بنای تاج محل پس از فوت همسر شاه جهان، پادشاه مغول هند در ایالت آگرای این کشور اغاز شد. نمای بیرونی تاج محل با نقش های رنگی مزیّن شده است و کتیبه هایی نیز به خط عربی دارد که آیات قرآنی بر آن ها نقش بسته است. در این بنا هم چنین دو ضریح یکپارچه از مرمر سفید قرار دارد که اجساد ملکه نور جهان و شاه جهان در زیر آن دفن شده است. برای احداث بنای تاج محل، شورایی از بهترین معماران تشکیل و سرانجام طرح استاد عیسی اصفهانی از معماران برجسته ایرانی انتخاب شد و او در این مکان یکی از زیباترین ساختمان های جهان و از عالی ترین نمونه های معماری اسلامی هند را بنا کرد. این بنا که ساخت آن حدود 20 سال به طول انجامید، سرانجام در 9 ماه مه 1653 خاتمه یافت. ساختمان تاج محل، امروزه محلی برای بازدید جهان گردان به شمار می آید.

تولد "باروخ اسپینوزا" فیلسوف شهیر هلندی (1632م)باروخ اسپینوزا، فیلسوف معروف هلندی، در 24 نوامبر 1632م در آمستردام هلند، در خانواده ای یهودی و ثروت مند به دنیا آمد. وی در ابتدا علوم عالی و زبان های قدیمی مانند عبری را فرا گرفت و در سیاست و نقد آیین یهود، مهارتی تام یافت. اسپینوزا پس از چندی به دین یهود بی علاقه شد و به همین دلیل مورد نفرت و دشمنی یهودیان قرار گرفت. از این رو نام خود را به بِنِدیت تغییر داد و با کناره گیری از همه ادیان، گوشه گیری و انزوا اختیار نمود. او زندگی خود را در تفکر و تعمق و مطالعه و تالیف گذرانید و از راه صیقل دادن شیشه جهت ساخت ذره بین، امرار معاش می کرد. اسپینوزا طریقه و فلسفه مخصوص به خود را دارد و افکار فلسفی اش نزدیک به افکار صوفیه است. او از تفحص درباره خداوند به این نتیجه رسید که خداوند در همه چیز جاری و ساری است و همه چیز در خداوند است. او عقلی است که عالم را می آفریند و عالمی است که به وسیله آن، عقل آفریده می شود. هم عاقل است و هم معقول. به عقیده اسپینوزا خدا وجدان و شعور صرف است نه ناظری در آسمان. اراده خدا، قانون طبیعت است و ما مخلوق مقتضیات و ثمره محیط خویش هستیم. در فلسفه اسپینوزا، هر انسان جزئی از خدا و جزئی از یک واحد الهی است. او معتقد است که غرض از حیات آن است که آدمی از راه خوش بخت ساختن دیگران بر خوش بختی خود بیفزاید. اسپینوزا در زندگی خود دو رساله منتشر کرد که یکی درباره فلسفه دکارت و دیگری رساله الهیات که در آن، عقاید خود را در تفسیر تورات و ترتیب زندگانی اجتماعی مردم بیان کرده است. اما چون این کتاب با تعلیمات علمای یهود سازگار نبود سر و صدایی به پا نمود و از این جهت، دیگر اثری را منتشرنکرد. با این حال کتاب اخلاق او، پس از مرگش منتشر شد که مجموعه اصول فلسفیِ آثار او به شمار می رود. باروخ سرانجام در 21 فوریه 1677م، در 45 سالگی بر اثر ابتلاء به بیماری سل، در لاهه درگذشت.

درگذشت ارنان کورتس نکیستادور و سردار اسپانیایی، فاتح امپراتوری آزتک در قاره آمریکا

مرگ "دسیدریوس آراسموس" فیلسوف و ادیب هلندی (1536م)دیدیه اراسْمْ معروف به دسیدریوس آراسْموس، ادیب و فیلسوف مشهور هلندی، در پنجم اکتبر 1466م در روتردام هلند به دنیا آمد. وی پس از اتمام تحصیلات خود، به سلک راهبان درآمد و در بعضی از مدارس به تدریس روی آورد. آراسموس هم چنین زمانی به تعلیم پسر پادشاه اسکاتلند مشغول شد و به ارائه نظرات و تفکرات خود پرداخت. در آن وقت، چون اصلاح و تعدیل دین مسیحی لازم به نظر می آمد، آراسموس در این مورد با مارتین لوتر، بنیان گذار مذهب پروتستان به مکاتبه پرداخت و آن گاه که لوتر دست به کار دعوت زد، وی ازمکاتبه با لوتر خودداری نمود و بر ضدّ وی چیزهایی نوشت. با آنکه آراسموس، خود مردی مذهبی بود، ولی با تعصّبات احمقانه مخالفت می کرد و از این رو، خشم اولیای متعصّب کلیسای آن روزگار را برانگیخت. آراسموس می گفت

تولد "لودویکو آریوستو" شاعر معروف ایتالیایی (1474م)

هنری پنجم پادشاه انگلستان وارد پاریس شد.

درگذشت لوسیوس سوم از پاپ‌های کلیسای کاتولیک رم

تصرف آمل توسط "داعی کبیر" از نوادگان حضرت علی{ع}(250ق)-