مرگ "یاسر عرفات" رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین (2004م)محمدیاسر عبدالرحمن عبدالرؤف القدوه الحسینی معروف به یاسر عرفات در 4 اوت 1929 در قاهره به دنیا آمد. پدرش یک بازرگان فلسطینی بود که در جریان نخستین جنگ اعراب با اسرائیل در سال 1948م کشته شد. یاسر عرفات پس از طی تحصیلات خود، سعی در ایجاد هماهنگی میان دانشجویان فلسطینی علیه رژیم صهیونیستی نمود و در این راستا جنبش فتح برای آزادی فلسطین را تأسیس کرد. عرفات پس از چندی ریاست کمیته اجرایی سازمان آزادی بخش فلسطین (ساف) را بر عهده گرفت و در طول سال های بعد به عنوان نماینده ملت فلسطین شهرت یافت و با همین عنوان در سازمان ملل و کشورهای جهان حضور پیدا کرد. با آغاز انتفاضه فلسطین در سال 1987م، یاسر عرفات ضمن تأیید این قیام و بهره برداری سیاسی از آن، در نیمه نوامبر 1988م تشکیل دولت فلسطین را اعلام نمود و سپس موجودیت و تشکیل دو دولت یهودی و فلسطینی در کنار یک دیگر را پذیرفت. عرفات با اتخاذ این شیوه بر این باور بود که می توان از راه مبارزه سیاسی به راه حل مناسب جهت استیفای حقوق فلسطینیان دست یافت. از این زمان، مذاکرات ساف با رژیم صهیونیستی آغاز شد و ابتدا در چارچوب کنفرانس صلح مادرید در سال 1991م و سه سال پس از آن با امضای پیمان اسلو گفت وگوها ادامه یافت و به تشکیل حکومت خودگردان در کرانه باختری رود اردن و نوار غزه انجامید. عرفات که حدود چهل سال داعیه رهبری مردم فلسطین را داشت در کارنامه خود از جنگ چریکی و مبارزه طولانی با رژیم اشغال گر قدس تا سازش و تسلیم در برابر این رژیم را ثبت نمود. اما در اواخر عمر به نوعی در حاشیه قرار گرفته بود و گاهی نیز از وی به عنوان مانعی در جهت تسلیم کامل فلسطینیان یاد می شد. عرفات سرانجام پس از یک دوره بیماری در 10نوامبر 2004م در 75سالگی درگذشت و در رام اللَّه مدفون گردید.

ترور احمدشاه مسعود از فرماندهان و مجاهدین افغانستان

درگذشت گرمان تیتوفکیهان‌نورد روس

پایان حضور صدساله نظامی امریکا در کشور و کانال پاناما (1999م)قبل از استقلال پاناما، دولت امریکا در سال 1903م قراردادی برای حفر کانال با کلمبیا که پاناما نیز جز آن بود منعقد کرد و طی آن، دولت امریکا ساختن این کانال را به داشتن حق اجاره نواری از دو طرف کانال به عرض 9/5 کیلومتر موکول نمود. قرارداد مزبور در پارلمان سنای کلمبیا مطرح شد و به اتفاق آراء ردْ گردید. پس از استقلال پاناما، دولت امریکا طی قرارداد جدیدی با پاناما، تسلط خود را بر نواری به عرض 16 کیلومتر و هم چنین آب های دو دهانه کانال مسجّل نمود. با افتتاح کانال، سلطه امریکا بر منطقه کانال پاناما آغاز گردید و ثروت قابل توجهی را از محل مالیات از کشتی های عبوری برای امریکا، به ارمغان آورد. امریکا پس از آن، با تأسیس پادگان نظامی در این منطقه، امریکای لاتین را تحت کنترل و نظارت خود قرار داد. با گذشت بیش از پنجاه سال از تسلط امریکا به این منطقه، گفتگوهای جدیدی برای انعقاد قرارداد جدید بین مقامات دو طرف صورت گرفت. در نتیجه، قرارداد قبل را منسوخ کردند ولی حق دفاع از کانال را برای امریکا را تا سال 2000م محفوظ داشتند. طی سال های بعد اختلاف نظرهای تندی درباره نحوه اداره کانال درگرفت که در نهایت در مارس 1991م برای نخستین بار مسئولیت اداره کانال به دولت پاناما واگذار شد. اما پایگاه نظامی امریکا، هنوز در منطقه وجود داشت تا این که در یازدهم دسامبر 1999م، اداره کانال پس از نزدیک به یک قرن، در اختیار دولت پاناما قرار گرفت.

برگزاری نخستین جشنواره سیما (1374ش)

آغاز به کار رادیو پیام (1372ش)

رحلت فقیه فرزانه آیت اللَّه "سید محمدحسن میرجهانی" (1371ش)-آیت اللَّه حاج سیدمحمدحسن بن میرسیدعلی میرجهانی طباطبایی اصفهانی، در سال 1280 ش برابر با 1319 ق در یکی از روستاهای اطراف اصفهان دیده به جهان گشود. وی پس از فراگیری علوم پایه، به نجف اشرف عزیمت نمود و از محضر آیات عظام

رحلت عالم ربانی، آیت اللَّه "سید محمد حسن میرجهانی"(1413ق)-حاج سید محمد حسن میرجهانی طباطبایی اصفهانی فرزند میرسید علی در ذیقعده ی سال 1319 ق در یکی از روستاهای اصفهان و بیت دانش و تقوا چشم به جهان گشود. ایشان پس از فراگیری علوم مقدماتی در اصفهان، به حوزه ی علمیه ی نجف اشرف هجرت کرد و پس از بهره گیری از درس حضرات آیات

پیروزی جبهه نجات اسلامی در انتخابات پارلمانی الجزایر (1991م)دولت هایی که پس از استقلال الجزایر در سال 1962م بر سر کار آمده بودند، علی رغم اکثریت مسلمانان در این کشور، نه تنها مبنای اسلامی نداشتند بلکه سرسختانه با افکار اسلامی نیز مبارزه می کردند. در این میان با تشکیل جبهه نجات اسلامی الجزایر و حمایت مردم از آن، بنیادگرایان اسلامی که از موقعیت اجتماعی محکمی برخوردار بودند خواستار برگزاری هر چه زودتر انتخابات پارلمانی گردیدند. دور اول انتخابات در 27 دسامبر 1991م با روی کار آمدن مجدد شاذلی بن جدید رئیس جمهور وقت الجزایر و پیروزی گروه های اسلامی پایان یافت. اما بن جدید که از پیروزی بنیادگرایان اسلامی احساس خطر می کرد و از سوی نظامیان و گروه های مخالف اسلام گرایان نیز به شدت تحت فشار بود از مقام خود استعفا داد و جای خود را به یک شورای چهار نفره مرکب از سه تن از افسران عالی رتبه ارتش و نخست وزیر سپرد. شورای مزبور در اوایل سال 1992م تشکیلات بنیادگرایان اسلامی را منحل کرد و آراء حدود چهارصد شهر و آبادی را که اسلام گرایان در آن ها به پیروزی رسیده بودند باطل نمود. این مساله دامنه اختلافات بین دولت و اسلام گرایان را هر چه بیشتر گسترش داد و زد و خوردهای خیابانی را شدت بخشید. این درگیری ها در سال های دهه 1990م با شدت و ضعف ادامه یافت تا این که انتخابات پارلمانی الجزایر در ماه مه 2002م با پیروزی جبهه آزادی بخش ملی به انجام رسید و درگیری ها پایان پذیرفت.

عملیات استشهادی "احمد قصیر" علیه رژیم صهیونیستی (1982م)پس از یورش تجاوزکارانه ارتش رژیم صهیونیستی به لبنان در ژوئن 1982م هزاران غیر نظامی لبنانی به خاک و خون کشیده شدند که از جمله این جنایات قتل عام فجیع اردوگاه های صبرا و شتیلا بود در پاسخ به تجاوزات این رژیم، شهید احمد قصیر، مسلمان از جان گذشته لبنانی، در یازدهم نوامبر 1982م مرکز فرماندهی نیروهای رژیم صهیونیستی در شهر صور واقع در جنوب لبنان را منهدم کرد. در این عملیات شهادت طلبانه، هشتاد و نه تن از نظامیان رژیم صهیونیستی کشته و هشتاد و شش نفر دیگر مجروح شدند. این انفجار که اندکی پس از انهدام مقر نیروهای امریکایی و فرانسوی در بیروت صورت گرفت، عامل مهمی در عقب نشینی صهیونیست ها تا نزدیکی مرز لبنان با فلسطین، به شمار می رود.

شهادت افسر مسلمان مصری "خالداسلامبولی" توسط رژیم مصر (1982م)خالد شوقی اسلامبولی افسر مسلمان و مبارز مصری در سال 1958م به دنیا آمد. او در مدرسه فرانسوی نوتِردام قاهره تحصیل کرد و سپس به ارتش پیوست و در 20 سالگی با درجه ستوانی در توپخانه ارتش مصر مشغول به کار گردید. وی ضمن این که از افسران لایق ارتش محسوب می شد، با جنبش اسلامی جهاد مصر، همکاری مخفیانه داشت. پس از امضای قرارداد ننگین کمپ دیوید که در آن انور سادات رئیس جمهور وقت مصر حکومت غاصب اسرائیل را به رسمیت شناخت، نقشه ترور این خائن به آرمان فلسطین، در ذهن خالد اسلامبولی ترسیم شد. این نقشه در ششم اکتبر 1981م عملی گردید و هنگامی که انور سادات در مراسم رژه نظامی ارتش مصر در سالگرد جنگ اکتبر 1973م شرکت کرده بود، خالد اسلامبولی در لحظه عبور زره پوش ها و خودروهای نظامی از مقابل جایگاه، همراه با چند تن از نظامیان هم رزم خود به سوی سادات آتش گشود. خالد اسلامبولی و گروهی که برای قتل او هم قسم شده بودند. در این زمان در مقابل جایگاهی که سادات و رهبران سیاسی و نظامی مصر در آن نشسته بودند توقف کردند و با سرعت عملی که بیشتر به یک فیلم سینمایی شباهت داشت از خودروی نظامی خود بیرون پریده، با شلیک مسلسل و پرتاب نارنجک به طرف جایگاه سادات پیش رفتند. در این حادثه، هفت تن از مقامات مصری به هلاکت رسیدند. که در جایگاه بودند و سادات نیز ساعاتی بعد در بیمارستانی در قاهره به کام مرگ فرو رفت. پس از این عملیات شجاعانه، خالد اسلامبولی که رهبری آن را بر عهده داشت دستگیر و پس از یک محاکمه طولانی، در 15 آوریل 1982م در 34 سالگی تیرباران شد. وی در جریان محاکمه خود فریاد می زد

شهادت استاد اخلاق آیت اللَّه "سید عبدالحسین دستغیب" سومین شهید محراب در شیراز (1360ش)-آیت اللَّه سیدعبدالحسین دستغیب در سال 1292 شمسی (عاشورای 1332 ق) در شیراز در خانواده ای که 800 سال سابقه علم و فضیلت دارند متولد گردید. وی پس از سپری کردن مقدمات علوم اسلامی، در 22 سالگی به نجف اشرف مهاجرت نمود و در آنجا از محضر استادانی چون سیدابوالحسن اصفهانی، شیخ محمد کاظم شیرازی و سید میرزا آقا اصطهباناتی استفاده نمود و پس از سالیانی اقامت در نجف، از بزرگان حوزه علمیه آن سامان، اجازه اجتهاد گرفت. در نجف روح جستجوگر آن شهید در پی یافتن صاحبدلی بود که او را به ودای ایمَن برساند، تا آنکه سرانجام در محضر پرفیضِ استاد اخلاق، میرزا محمد علی قاضی تبریزی، آرامش یافت و از خواص استاد شد. آیت اللَّه دستغیب همراه با قیام امام خمینی(ره) در سال 1341، مبارزات خویش را آغاز نمود و در 15 خرداد 1342 بازداشت و به تهران تبعید گردید. از آن پس چندین بار در مدت حکومت طاغوت بازداشت و تبعید شد. در طی این مقطع از مبارزات بود که ایشان به همراه چهار تن دیگر از علما، اعلامیه ای صادر و شاه را از سلطنت خلع نمودند. آیت اللَّه دستغیب پس از پیروزی انقلاب اسلامی وظایف ارزشمندی را در نظام جمهوری اسلامی از جمله

شهادت سومین شهید محراب شهید دستغیب بدست منافقان

درگذشت ونسانت دو وینیو بیو

کشتار مردم نجف آباد توسط ایادی رژیم پهلوی (1357ش)

راهپیمایی میلیونی و باشکوه عاشورای حسینی علیه رژیم محمدرضا شاه پهلوی (1357ش)-تظاهرات میلیونی مردم در تهران و تمام نقاط کشور، همزمان با بزرگداشت شهادت سرور شهیدان، حضرت اباعبداللَّه الحسین(ع) در عاشورای حسینی، بی نظیرتر از تاسوعا (دیروز) برپا گردید. این گروه های عظیم که در طول مسیر خود به سر دادن شعارهای سیاسی می پرداختند، در میدان آزادی تهران اجتماع کردند. پس از راهپیمایی روز عید فطر و تاسوعا، این تظاهرات، عظیم ترین اجتماع ضد دولتی مردم تهران به شمار می رفت. در پایان راهپیمایی، قطعنامه ای هفده ماده ای قرائت شد که در آن، بر سقوط و برچیده شدن بساط شاه، برقراری حکومت عدل اسلامی، رهبری حضرت امام خمینی(ره)، آزادی واقعی، اجرای عدالت اجتماعی و تامین حقوق مردم و جلوگیری از هرگونه سلطه گری تاکیده شده بود که به تصویب میلیون ها نفر از مردم انقلابی رسید. اخبار این راهپیمایی که در صدر اخبار مهم جهان قرار داشت، جهانیان را متوجه این مطلب کرد که مردم ایران، رژیم سلطنتی را نمی خواهند و خواهان حکومتی اسلامی می باشند.

روز ملی و اعلام استقلال کشور افریقایی "آنگولا" از استعمار پرتغال (1975م)جمهوری خلق آنگولا با 1/246/700 کیلومتر مربع مساحت در جنوب غربی افریقا، در کنار اقیانوس اطلس و در همسایگی کنگو، زئیر، زامبیا و نامیبیا واقع شده است. جمعیت آنگولا نزدیک به 13 میلیون نفر می باشد که مردم آن عمدتاً سیاه و بیش از 70 درصد مسیحی و بقیه عقاید سنتی دارند. زبان رسمی در آنگولا پرتغالی است، ولی زبان های محلی هم رواج دارد. پایتخت آنگولا، لوآندا نام دارد و واحد پول آن کونزای جدید است. پیش بینی می شود که جمعیت آنگولا تا سال 2025م بیش از 25 میلیون نفر گردد. هوآمبو، بنگوئلا و لوبانگو از شهرهای مهم آنگولا هستند. این سرزمین از سال 1483م تحت نفوذ پرتغال قرار گرفت و استعمارگران پرتغالی به مدت تقریباً 500 سال به استعمار و چپاول این منطقه مشغول بودند. مبارزات استقلال طلبانه مردم آنگولا پس از سال های جنگ جهانی دوم به ثمر نشست و این کشور در نهایت، در یازدهم نوامبر 1975م به استقلال رسید. 11 نوامبر روز استقلال آنگولا از پرتغال، به عنوان روز ملی این کشور نام گرفته است.

درگذشت پار لاگرکویست شاعر، نمایش نامه نویس، مقاله نویس، داستان کوتاه نویس و رمان نویس سوئدی، برندهٔ جایزه نوبل ادبیات سال 1951

زادروز ویسواناتان آناند استادبزرگ شطرنج اهل هندوستان، قهرمان پیشین شطرنج جهان

درگذشت "هوشی مینه" قهرمان استقلال ویتنام (1969م)هوشی مینه قهرمان استقلال ویتنام در 19 مه 1890م در شمال ویتنام به دنیا آمد. او زمانی متولد شد که منطقه پهناور هند و چین یعنی مجموع کشورهای آسیایی حدّ فاصل جنوب چین و بنگلادش زیر سلطه حکومت فرانسویان بود. هوشی مینه تا قبل از 30 سالگی، به امریکا، انگلیس و فرانسه سفر کرد و با شرایط زندگی در این کشورها و مقایسه آن با شرایط زندگی مردم ویتنام آشنا شد. او در سال های اول دهه 1920 رفته رفته تابع و مدافع کمونیسم شد و با شرکت و فعالیت در اجتماعات احزاب کمونیست به عنوان یکی از افراد مورد اعتماد رهبران شوروی شهرت یافت. هوشی مینه در سال 1930م حزب کمونیست هندوچین را بنیان نهاد و پس از گذراندن چندین ماه زندان، در 1945 جنبش چریکی ویت مین را با هدف به دست آوردن استقلال ویتنام تشکیل داد. وی در مدت کوتاهی توانست بخش های وسیعی از شمال ویتنام را تحت کنترل خود در آورد تا این که در دوم سپتامبر 1945، تشکیل جمهوری خلق ویتنام را اعلام کرد و هوشی مینه به عنوان رئیس حکومت ویتنام تعیین شد. این در حقیقت اعلان جنگ آشکار وی به استعمارگران فرانسوی بود که در ویتنام و سایر کشورهای هم جوار حضور نظامی داشتند. این نبردها به مدت 9 سال با شدت و ضعف ادامه یافت و با سقوط استحکامات نفوذناپذیر فرانسوی ها موسوم به قلعه دین بین فو که به قیمت هزاران کشته، مجروح و اسیر فرانسوی تمام شد، پیمان ترک مخاصمه و اعطای استقلال به ویتنام در بیستم ژوئیه 1954م در ژنو به امضا رسید. پس از آن، با آن که فرانسوی ها کشور را ترک کردند، اما یکی از مفاد پیمان ژنو مبنی بر تقسیم ویتنام به دو بخش شمالی و جنوبی تا زمان برگزاری یک انتخابات آزاد در سال 1956م را به هوشی مینه تحمیل نمودند. اما هوشی مینه عملاً مخالف برگزاری انتخابات برای سرنوشت دو بخش ویتنام بود. استدلال او این بود که یک ویتنام بیشتر وجود ندارد و فرانسوی ها حق ندارند درباره تمامیت این کشور نظر دهند. با خروج استعمار فرانسه از ویتنام، امریکایی ها به تدریج ادامه دهنده سیاست فرانسوی ها در این کشور گردیدند و به حمایت از رژیم وابسته ویتنام جنوبی در این قسمت مستقر شدند. ازاین رو، هوشی مینه برای جنگ علیه رژیم وابسته به غرب در جنوب ویتنام، نهضت چریکی ویت کنگ یا جبهه آزادی بخش ویتنام جنوبی را تشکیل داد و فرماندهی نیروهای ویتنام شمالی و ویت کنگ ها را در جنگ علیه ویتنام جنوبی برعهده گرفت. پنج سال پس از آغاز جنگ ویتنام شمالی با امریکا، هوشی مینه سرانجام در سوم سپتامبر 1969م در 79 سالگی درگذشت اما سیاست مداران و نظامیان هوادارش، 5 سال دیگر، جنگ را ادامه دادند تا توانستند طعم تلخ شکست و فرار را به ذائقه امریکایی ها بچشانند و بار دیگر، یک پارچگی را در سراسر ویتنام به وجود آورند. هوشی مینه به عنوان قهرمان استقلال ویتنام و رهبر جنگ های طولانی مردم آن کشور علیه نیروهای متجاوز فرانسوی و سپس امریکایی و متحدان آن در جنوب ویتنام به شمار می رود. وی با ایجاد حزب کمونیست هندوچین و تأسیس دولت ویتنام شمالی توانست با به وجود آوردن یک پارچگی میان هر بخش ویتنام، حاکمیت خود را بر سراسر این کشور و حتی بر منطقه هندوچین در منطقه جنوب شرقی آسیا بگستراند. هوشی مینه در دوران حیات خود با نیرومندترین قدرت نظامی جهان دست و پنجه نرم کرد و از این مبارزه، قهرمانانه بیرون آمد.

درگذشت نیلز بور فیزیکدان دانمارکی، برندهٔ جایزه نوبل فیزیک سال 1922

زادروز عبدالاحد مهمند در تصویر) نخستین کیهان‌نورد افغان

پیروزی مردم کوبا به رهبری "کاسترو" و فرار "باتیستا" دیکتاتور این کشور (1959م)فولخنسیو باتیستا، دیکتاتور پیشین کوبا، پس از آن که چند سالی در عرصه قدرت این کشور حضور داشت، در سال 1952م دست به کودتا زد و قدرت را به طور مطلق به دست گرفت. وی در طول حکومت هفت ساله خود سعی می کرد با ایجاد ثبات، خللی در کار کشتزارهای بزرگ نیشکر و دیگر مؤسسات امریکایی پیش نیاید. در دوران حکومت باتیستا، سراسر کوبا به دلیل حضور مستمر توریست های امریکایی به عنوان تفریحگاه ارزان و دائمی، پر از مراکز فساد، اعتیاد، قمار و سایر انحرافات اخلاقی بود. باتیستا در سال 1954م با لغو حالت فوق العاده که از زمان کودتای 1952 خود به وجود آورده بود رسماً به ریاست جمهوری کوبا برگزیده شد. در سال 1956م، فعالیت های انقلابیون این کشور به رهبری فیدل کاسترو اوج گرفت و باتیستا سعی نمود با شدت آنان را سرکوب کند. با این حال، این سرکوب ها نتیجه ای دربرنداشت و باتیستا رو به سقوط می رفت. در نهایت، در اول ژانویه 1959م انقلاب کوبا به پیروزی رسید و با فرار ژنرال باتیستا دیکتاتور کوبا، دست او و سایر دست نشاندگان امریکا از این کشور کوتاه شد. پیروزی جنبش چریکی به رهبری فیدل کاسترو امریکا را در وضعیت دشواری قرار داد. زیرا کوبا تنها حکومت کمونیستی در امریکای مرکزی و در نزدیکی مرزهای امریکا بوده و روابط صمیمانه ای با شوروی داشت. امریکا در حالی که حضور شوروی را در نیمکره شرقی جهان برنمی تافت، اکنون مجبور بود که نزدیک کشور خود، کوبای کمونیست را تحمّل کند و به این دلیل سیاست خصمانه امریکا، به طور دائم، دامن گیر کوبا بوده است.

کشف واکسن ویروس فلج اطفال توسط "جونس سالِک" پزشک امریکایی (1952م)دکتر جونْسْ سالِک، پزشک لهستانی الاصل امریکایی، پس از اتمام تحصیلات خود در رشته پزشکی، به تحقیق و مطالعه در زمینه باکتری ها و ویروس ها پرداخت. وی در صدد بود تا ویروس ها را در وضعی قرار دهد که قادر نباشند موجب بیماری شوند، لکن بتوانند پادتنی ایجاد کنند که به نحوی موثر علیه بیماری قابل استفاده باشد. دکتر سالک بدین ترتیب در یازدهم نوامبر 1952م واکسنی تهیه کرد و آن را به اطفالی تزریق نمود که سابقاً به نوعی فلج مبتلا شده و طبعا بدنشان در برابر این بیماری مقاومت داشت. نتیجه کار، کاملا رضایت بخش بود چرا که این تزریق باعث افزایش پادتن در خون می شد. وی متعاقباً این واکسن را در مورد اطفالی که سابقه بیماری نداشتند استعمال کرد و این بار هم، نتیجه، مطلوب بود. از این رو، این واکسن از سال 1954م به مقدار زیاد تهیه شد و در دسترس عموم قرار گرفت. خبر کشف واکسن ضدفلج بعد از کشف واکسن آبله یکی از جالب ترین پدیده های پزشکی بوده است که موجب نجات و سالم ماندن انسان های بی شماری گردید. این واکسن بعدها توسط میکروب شناسان دیگر تکمیل شد و به صورت قطره خوراکی درآمد که امروزه مورد استفاده وسیع قرار می گیرد.

تأسیس صندوق حمایت از کودکان ملل متحد موسوم به "یونیسف" (1946م)عنوان صندوق کمک های اضطراری بین المللی سازمان ملل متحد برای کودکان یا صندوق حمایت از کودکان ملل متحد موسوم به "یونیسف" در یازدهم دسامبر 1946م اعلام موجودیت نمود و در ابتدا وظیفه کمک رسانی به کودکان صدمه دیده از جنگ را، بر عهده داشت. ولی از سال 1950 وظایف آن گسترش پیدا کرد و تأمین وسایل زندگی، تغذیه، رفاه، بهداشت، آموزش حرفه ای و تحصیل و تربیت کودکان محروم جهان را نیز در برگرفت. صندوق کودکان ملل متحد در طی سال های بعد گسترش فراوانی یافت به طوری که در 150 کشور جهان به فعالیت پرداخت. کمک های این صندوق تنها به درخواست دولت ها انجام می گیرد و اعتبارات آن از طریق کمک های داوطلبانه دولت ها و افراد خیّر تأمین می گردد. مقر این صندوق در نیویورک واقع است. و کادر یونیسف و هیأت اجرایی آن که متشکل از 30 عضو می باشد در فواصل معینی برای تعیین سیاست های صندوق و کمک به طرح ها تشکیل جلسه می دهد.

زادروز جان کری سیاستمدار آمریکایی، شصت وهشتمین وزیر امورخارجه ایالات متحده آمریکا

اعلان جنگ آلمان و ایتالیا به امریکا در جریان جنگ جهانی دوم (1941م)پس از حمله ژاپن به بندر پرل هاربور امریکا در هفتم دسامبر 1941م و اعلان جنگ امریکا به ژاپن در فردای آن روز، کشورهای آلمان و ایتالیا که متحد ژاپن به شمار می رفتند در یازدهم دسامبر به امریکا اعلان جنگ دادند. تا قبل از ورود امریکا به جنگ، هیتلر سعی می کرد از هر اقدامی که به مداخله مستقیم امریکا در جنگ منجر شود اجتناب کند. او با آگاهی از نفوذ یهودیان در سیاست امریکا، در مبارزه با یهودیان نیز احتیاط بیشتری به کار می بُرد و حتی یهودیان را تحت فشار گذاشته بود تا از یهودیان امریکایی بخواهند به خاطر حفظ جان آن ها از ورود امریکا به جنگ جلوگیری کنند. ولی پس از اعلان جنگ امریکا به ژاپن، هیتلر با توجه به ارسال کمک های امریکا به مخالفان آلمان، خود در اعلان جنگ به امریکا پیش قدم شد. از آن پس، هیتلر هرگونه ملاحظه و احتیاط را در مبارزه با یهودیان کنار گذاشت و با اعلام این که یهودیان اصلی ترین دشمن آلمان هستند و در شکست آلمان در جنگ اول و طولانی شدن جنگ جهانی دوم مسؤولند، وعده انتقام از آن ها را داد. چند روز بعد هیتلر تأکید کرد که اروپا باید از لوث وجود یهودیان پاک شود. از این زمان بود که یهودیان در کلیه سرزمین های تحت تسلط آلمان مورد تعقیب قرار گرفته و به زندان، تبعید یا مرگ محکوم شدند.

اعلان جنگ از طرف آلمان و ایتالیا به آمریکا

خروج ایتالیا از جامعه ملل (1937م)جامعه ملل بعد از جنگ جهانی اول و در ابتدای سال 1920م پا به عرصه وجود گذاشت تا نخستین تلاش و برنامه ریزی جهانی در قرن بیستم، برای برقراری صلح بین المللی صورت عمل به خود گیرد. اما عدم عضویت امریکا در آن و نبودِ ضمانت اجرایی برای تصمیمات این جامعه، باعث شد تا مواضع و تحرکات کشورهای عضو، اگرچه مغایر با اهداف جامعه جهانی باشد با واکنش عملی مواجه نشود. با این وضعیتْ هر کشور برای آن که در عملیات تجاوزکارانه خود مورد توبیخ قرار نگیرد به آسانی از جامعه ملل خارج می شد. به عنوان نمونه، در اوائل سال 1933م، ژاپن از این جامعه کناره گرفت و دو سال پس از آن، هجوم ایتالیا به شمال افریقا که بحران حبشه نام گرفت،با پاسخ مناسبی از سوی جامعه ملل مواجه نشد. در نتیجه در آخرین ماه سال 1937 موسولینی، دیکتاتور ایتالیا که به همراه هیتلر پیشوای آلمان نازی، پی ریزی نظام جدیدی در عرصه بین المللی را در اندیشه داشت، مسئله خروج ایتالیا از جامعه ملل را مطرح کرد و آن را در یازدهم دسامبر آن سال، عملی نمود. گرچه جامعه ملل تا زمان شکل گیری "سازمان ملل متحد" در سال 1946م به حیاتِ اداری خود ادامه داد اما در حقیقت از چند سال قبل از آغاز جنگ جهانی دوم دچار مرگ واقعی شده بود.

زادروز بادی هالی نوازنده و خوانندهٔ آمریکایی و از بنیان‌گذاران سبک موسیقی راک اند رول

آخرین گرگ تاسمانی در تصویر) در باغ‌وحشی در استرالیا جان سپرد و نسل این کیسه‌دار برای همیشه منقرض شد.

درگذشت کنستانتین تسیولکوفسکی دانشمند و نویسنده روسی در زمینهٔ موشک، پیشگام نظریه پروازهای فضایی

درگذشت فرانسوا تروفو فیلمساز، نظریه‌پرداز و منتقد سینمایی برجستهٔ فرانسوی

شکل گیری نهضت فاشیسم در ایتالیا به رهبری "بنیتو موسولینی" (1919م)بنیتو موسولینی در آغاز قرن بیستم تفکراتی سوسیالیستی داشت که بر تقدم جامعه بر فرد و مالکیت عمومی مبتنی بود. اما در اواخر جنگ جهانی اول با یک چرخش یک صد و هشتاد درجه ای در عقاید سابق خود، به تبلیغ افکار تند ناسیونالیستی، نژادپرستی و ملی گرایی پرداخت. وی در راستای اهداف قدرت طلبانه خود، در 23 مارس 1919م حزب فاشیست ایتالیا را تأسیس کرد. اعضای این حزب به تجدید قدرت امپراتوری روم قدیم معتقد بودند و چون لباس های سیاه برتن می کردند به پیراهن سیاهان، معروف شدند. تفکر فاشیستی بر استقرار یک رژیم دیکتاتوری غیرپارلمانی و دشمنی با هر نوع آزادی استوار بود و در سیاست خارجی نیز مشیِ تجاوزکارانه را تبلیغ می کرد. فاشیسم، بیش از آن که یک فلسفه یا ایده ئولوژی سیاسی باشد، یک روش حکومت است که بر سه اصل حکومت فردی، قدرت و حاکمیت دولت و ناسیونالیسم افراطی بنا شده است. در حکومت فاشیستی، فردی که در رأس حکومت قرار می گیرد مافوق قانون و واجب الاطاعه است. در این حکومت ها سازمان دولت با تکیه بر قدرت نظامی و گروه های فشار سیاسی و وسایل تبلیغاتی که در اختیار دولت است آزادی های فردی را محدود می سازد و هرگونه حرکت مخالفی را سرکوب می کند. هم چنین فاشیسم به طور عام به رژیم های استبدادی متمرکزی اطلاق می شود که با ایدئولوژی تبعیض نژادی و ناسیونالیسم افراطی حکومت می کنند و با سرکوب مخالفین، ایجاد اختناق و سانسور عقاید و افکار مردم، حکومت خود را تداوم می بخشند. موسولینی به کمک اعضای این حزب در اکتبر 1922م، با شعار قدرت، اطاعت و عدالت، شهر رُم، پایتخت ایتالیا را تسخیر کرد و به مقام نخست وزیری رسید. موسولینی از آن پس در تعقیب اهداف حزب فاشیست، به تدریج همه امور داخلی و خارجی را تحت سیطره خود درآورد. موسولینی به همراه هیتلر رهبر فاشیست آلمان، جنگ جهانی دوم را آغاز کرد اما سرانجام در اواخر جنگ، توسط میهن پرستان ایتالیایی دستگیر و در بیست و هشت آوریل 1945م تیرباران شد.

بنیتو موسولینی جنبش فاشیستی خود را در میلان، ایتالیا آغاز کرد.

روز استقلال "لهستان" (1918م)کشور لهستان دارای قدمتی تاریخی است که در قرن دهم میلادی با اتحاد میان اقوام مختلف شکل گرفت. از آن زمان این کشور، به عنوان یک قدرت منطقه ای، ضمن توسعه و تحکیم مرزهای خود، با کشورهای عثمانی و روسیه به جنگ پرداخت. این وضعیت تا اواخر قرن هجدهم ادامه داشت و بعد از حملات روس، پروس و اتریش، ضربه نهایی توسط ناپلئون بُناپارت بر این کشور وارد شد و لهستان کاملا تجزیه گردید. اگرچه در جریان کنگره ویِن در سال 1815م ایجاد کشوری با نظام سلطنتی تأیید گردید اما در اوخر قرن نوزدهم، بار دیگر لهستان میان قدرت های مطرح اروپایی تقسیم گردید و این وضعیت تا پایان جنگ جهانی اول ادامه یافت. هم زمان با پایان جنگ جهانی دوم، در 11 نوامبر 1918، "جوزف پیلسودسکی" به عنوان رهبر استقلال طلبان، این کشور، وارد ورشو شد و تشکیل جمهوری مستقل لهستان را اعلام نمود. وی با فراز و نشیب هایی تا سال 1935م بر مسند حکومت قرار داشت. تا اینکه با حمله آلمان به لهستان در اول سپتامبر 1939م، جنگ جهانی دوم از این منطقه آغاز شد. با پایان جنگ، کمونیست ها با حمایت آشکار شوروی زمام امور لهستان را به دست گرفتند و پس از فروپاشی شوروی و ایجاد تحولات در بلوک شرق، لهستان در اوایل سال 1999 به عضویت ناتو و 5 سال بعد از آن به عضویت اتحادیه اروپا در آمد.

امضای قرارداد ترک مخاصمه و پایان جنگ جهانی اول (1918م)جنگ جهانی اول که از روز اول اوت 1914م به بهانه کشته شدن ولی عهد اتریش در شهر سارایوو، به دست یک دانشجوی صرب، آغاز گردید تا یازدهم نوامبر 1918م به مدت چهار سال و صد روز به طول انجامید. در این جنگ، شانزده کشور به طور مستقیم و ده کشور به طور غیرمستقیم شرکت نمودند که در دو گروه متخاصم جای داشتند. متحدین مرکب از دُوَل مرکزی اروپا شامل آلمان، امپراتوری اتریش - مجارستان که بعدها ترکیه و بلغارستان نیز به آن ها اضافه شدند و متفقین شامل فرانسه، بریتانیا، روسیه، بلژیک، صربستان و ژاپن که بعدها ایتالیا، رومانی، یونان، پرتغال، امریکا و چند کشور دیگر به یاری آن ها وارد جنگ شدند. با گسترش دامنه شکست آلمان و قتل عام وسیع نیروهای متحد توسط متفقین، پادشاه آلمان مجبور به پذیرش ترک مخاصمه و کناره گیری از قدرت گردید. در نهایت در روز یازدهم نوامبر سال 1918م، قرارداد ترک مخاصمه به امضا رسید و از یازده صبح همین روز، صدای شلیک توپ ها و مسلسل ها در سرتاسر جبهه غرب خاموش شد. به موجب این قرارداد، نیروهای آلمان بدون قید و شرط تسلیم شدند و عملیات اشغال خاک آلمان تا اواخر دسامبر سال 1918م به انجام رسید. در طول جنگ جهانی اول، بیش از 65 میلیون سرباز در مراحل مختلف جنگ شرکت کردند. متفقین جمعاً بیش از 42 میلیون سرباز را بسیج کردند و تعداد سربازان دول محور، در حدود 23 میلیون نفر بود که از این میان سهم روسیه به تنهایی بیش از دوازده میلیون، آلمان یازده میلیون، انگلستان 9 میلیون، فرانسه 8/5 میلیون، اتریش 7/8 میلیون، ایتالیا 5/5 میلیون و امریکا 4/3 میلیون نفر را وارد جنگ نمودند. کل تلفات جنگ جهانی اول اعم از کشته و زخمی و اسیر، بالغ بر 35/5 میلیون نفر بود که بیش از 57 درصد کل نیروهای شرکت کننده در جنگ را تشکیل می داد. بیشترین تلفات این جنگ را روس ها، فرانسوی ها و اتریشی ها متحمل شدند، چ را که بیش از 76 درصد سربازان روسی، 73 درصد سربازان فرانسوی و نزدیک به نود درصد سربازان اتریشی که در جنگ شرکت کردند، کشته و زخمی یا اسیر شدند. نتایج جنگ جهانی اول، شکست متحدین، ویرانی شهرها و روستاها و کشته شدن میلیون ها نفر و آوارگی و جراحت ده ها میلیون نفر بود. در جنگ جهانی اول، نزدیک به یک چهارم نیروی جوان کشورهای اروپایی تلف شدند و خسارات وحشتناکی بر کشور متخاصم وارد آمد.

زادروز آلکساندر سولژنیتسین نویسندهٔ روسی، برندهٔ جایزه ادبیات نوبل سال 1970 میلادی

آغاز اعتراض مردم ایرلند علیه انگلستان (1916م)در 24 آوریل 1916م اعتراض گسترده مردم ایرلند برای کسب آزادی از دولت انگلستان پس از جای گزینی ارتش جمهوری خواه شین فین، به جای نهضت خودمختاری آغاز شد که جنگ های شدید فرقه ای میان پروتستان ها و کاتولیک ها را در پی داشت. شین فین با طرح پیشنهادی دولت انگلیس مبنی بر تشکیل دو پارلمان در ایرلند جنوبی و شمالی مخالفت می کرد، اما سرانجام در نتیجه مذاکرات نخست وزیر وقت انگلستان و رهبران این جنبش، کشور آزاد ایرلند که امروزه ایرلند جنوبی خوانده می شود، در ششم دسامبر 1921م اعلام موجودیت کرد و ایرلند شمالی به مبارزه خود برای استقلال از انگلیس ادامه داد.

زادروز فرانک سیناترا خواننده و بازیگر آمریکایی، برنده جایزه اسکار

ولادت امام خمینی ره

درگذشت آلفرد نوبل شیمیدان، مهندس، مبتکر و اسلحه‌ساز سوئدی، بنیانگذار جایزه نوبل

درگذشت "آلفرد نوبل" شیمی دان معروف سوئدی (1896م)لفرد نوبل، شیمی دان نامی سوئدی در 21 اکتبر سال 1833 در استکهلم سوئد متولد شد. وی تا ی تا 16 سالگی نزد معلم خصوصی درس خواند و با برخورداری از هوش سرشار خود، به پیشرفت های مهمی در علوم و فنون نائل گردید. آلفرد هم چنین توانست زبان های روسی، انگلیسی، فرانسوی و ایتالیایی را به خوبی فراگیرد و وارد عرصه تحقیقات در زمینه شیمی گردد. پشت کار مداوم آلفرد نوبل سبب شد تا در هفتم ماه مه 1878م، پس از سال ها تحقیق و مطالعه در زمینه علم شیمی، موفق به اختراع ماده نیرومند انفجاری دینامیت گردد. اما از این ماده منفجره به جای استفاده صلح آمیز، به عنوان ابزار جنگی استفاده شد و نوبل را به فکر انداخت که دینامیت بی خطر بسازد که به راحتی منفجر نشود. آلفرد نوبل علاوه بر اختراع دینامیت، به 350 اختراع و اکتشاف دیگر نیز دست یافت و در 93 کشور، کارخانه و کارگاه تولیدی دایر نمود. نوبل که اختراع خود را در دست دولت ها و نظامیان برای مقاصد ضد بشری می دید، بر آن شد تا با اختصاص ثروتش به کسانی که در زمینه پیش برد علم و گسترش صلح فعالیت می کنند جایزه ای اهدا نماید. از این رو، یک سال قبل از مرگ، در سال 1895م با اشتیاق فراوانی که به پیشرفت علم داشت، وصیت نامه مشهور خود را در این مورد تنظیم کرد که بر اساس آن، بنیادی تأسیس شده و به افراد برجسته در علوم فیزیک، شیمی، پزشکی و ادبیات و نیز تلاش گران عرصه صلح جوایزی اهدا کند. این بنیاد که به نام او، بنیاد نوبل خوانده می شود هم اکنون نیز به این کار ادامه می دهد. هر چند در این میان، این جوایز به ویژه جایزه صلح آن، جنبه سیاسی پیدا کرده و وسیله ای برای تبلیغ سیاست های استکباری قدرت مندان غربی شده است. آلفرد نوبل سرانجام در دهم دسامبر 1896م در 63 سالگی درگذشت.

درگذشت جان کاوچ آدامز ستاره‌شناس و ریاضیدان بریتانیایی

زادروز هرمان هسه ادیب، نویسنده و نقاش آلمانی

تولد "امان اللَّه خان" بانی نظام سلطنتی در افغانستان (1862م)

زادروز روبرت کخ پزشک و دانشمند آلمانی، کاشف عامل بیماری سل، برندهٔ جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی سال 1905

درگذشت "یوهان هولْدِرْلین" ادیب و شاعر برجسته آلمانی (1843م)یوهان کریستین فریدریش هولْدِرْلین، شاعر آلمانی، در یازدهم سپتامبر 1770م به دنیا آمد و پس از تحصیلات دبیرستانی، به تحصیل در رشته علوم الهی پرداخت. وی پس از چهار سال علم آموزی در این رشته، از مدرسه بیرون آمد در حالی که در وجودش عرفان و الوهیتی آمیخته با احساسی مربوط به عالم انسانیت و عالم مادی به وجود آمده بود. او کشیش پروتستان نشد اما به وسیله اشعار مذهبی خود، مروج و مبلغ دین گشت. هولدرلین جوانی خیال پرور بود، سخت تحت تأثیر انقلاب فرانسه قرار گرفت و در مغز خود، خیال نو ساختن وضع بشر براساس افکار آزادی خواهانه و اشتراک معنوی انسانی را می پرواند. وی اولین سرودهای روحانی را به کمال مطلوب انسانی و آزادی تقدیم کرد و در زبان و بیانی فلسفی، به صورتی اعجاب آور به الهامات والای مذهبی دست یافت که او را به قله های زیبایی در نغمه و سرود روحانی رسانده است. هولدرلین که پیوسته از تضاد میان رؤیا و واقعیت رنج می بُرد و در آرزوی این بود که به هنر یونان باستان و تمدن کهن که در آن، هماهنگی خاصی میان مردم، طبیعت و عالَم می دید بازگردد، بر آن شد که جهان واقعی را با دنیای سراسر زیبایی یونان باستان بسنجد، در حالی که جهان پیرامون خویش را عاری از هر نوع نزدیکی با قوای طبیعت و خدایانی می دید که به این قوا تجسم می دادند. در اشعار هولدرلین، تمایل به فرهنگ و زیبایی کلاسیک قدیم و دنیای کهن با صُوَر ذهنی و اضطراب های رمانتیک آمیخته و حسرت قرنی طلایی و عطش برای اشتراک معنوی بشر در آن ها آشکار است. قالب اشعار هولدرلین، گاه منظم و گاه در قالب شعر آزاد است. آثار هولدرلین تا یک قرن ناشناخته ماند و پس از آن که چند تن از بزرگان آن را ستودند، از گمنامی و ناشناختگی بیرون آمد. یوهان هولدرلین در سال های پایانی عمر خود در تشویش ذهنی عمیقی فرورفت تا این که در یازدهم دسامبر 1843م در 73 سالگی درگذشت.

تولد "رابرت کُخ" پزشک و میکروب شناس آلمانی وکاشف میکروب "سِل" (1843م)رابرت کُخ، پزشک و مکتشف شهیر آلمانی در 11 دسامبر 1843م در آلمان به دنیا آمد و پس از اتمام تحصیلات در رشته پزشکی، در شهرهای مختلف آلمان به معالجه بیماران پرداخت. در همین زمان بود که بیماری سیاه زخم در میان احشام پدید آمد و نگرانی زیادی ایجاد کرد. کُخ پس از تحقیقات بسیار به این نتیجه رسید که باسیل های بسیار کوچکی در خون گوسفند یا حیوان مریض وجود دارد. او عاقبت توانست با پرورش و نگهداری این باسیل، نظریه خویش را اثبات کند و سِرُم این مرض را بسازد. این عمل باعث شد که از تلفات زیاده از حدّ احشام، جلوگیری شود و پیشرفت موثری در راه علم پزشکی حاصل گردد. با عضویت کخ در شورای سلطنتی بهداشت برلین، وی امکانات بیشتری برای مطالعه بر روی امراض به دست آورد و از آن پس تحقیقات خود را برای کشف میکروب سل آغاز نمود. در نهایت در 24 مارس 1882م کُخْ، موفق به کشف میکروب سل گردید و در سال بعد اعلام کرد که با تلقیح سرم، همه جان داران را می توان از بروز امراض مصون داشت. کخ سفرهای زیادی به افریقا نمود و پس از پژوهش های فراوان، دریافت که مرض خواب که هزاران افریقایی را به کام مرگ کشیده بود در اثر نیش پشه ای به نام تسه تسه می باشد. در اثر تلاش بی حد و حصر کخ در پیشرفت علم، آکادمی سوئد در سال 1905م با اهدای جایزه نوبل پزشکی به کخ، از وی قدردانی کرد. کخ که در اثر فعالیت زیاد و ناراحتی های ناشی از آن مریض و ضعیف شده بود، سرانجام بر اثر ابتلا به سل در 27 مه 1910م در 67 سالگی درگذشت. رابرت کخ بدون شک پس از لویی پاستور،پزشک شهیر فرانسوی، بزرگ ترین میکروب شناس دنیا است و خدمات ارزنده ای که به عالم علم و بشریت نموده، هیچ گاه فراموش نمی شود.

تولد خانم "امیلی دیکِنْسون" بانوی شاعر امریکایی (1830م)خانم امیلی دیکِنْسون، بانوی شاعر امریکایی در دهم دسامبر 1830م در ایالت ماساچوست امریکا به دنیا آمد. امیلی در ابتدا در زادگاهش و سپس در یک کالج به تحصیل پرداخت اما به سبب آنکه عمیقاً از تعلیم و تربیتی چنان خشک و خشونت آمیز رنج می برد، دنباله تحصیل را رها کرد و در خانه به وسیله معلم خصوصی و مطالعات شخصی بر وسعت معلومات خود افزود. دیکنسون در اواسط عمر به دنبال آشنایی با برخی نویسندگان معروف امریکا، به ادبیات علاقه مند شد و با الهام از آثار آنان، اشعار فراوانی سرود. سال های پایانی عمر امیلی دیکنسون به انزوا و گوشه گیری در زادگاهش گذشت و او بیشتر وقتش را به پرورش گل و سرودن شعر مصروف داشت. از وی نزدیک به دو هزار قطعه منظوم بر جای مانده که تنها سه منظومه از آن ها در زمان حیاتش انتشار یافت. پس از مرگ، اشعار او به صورت یادداشت های پراکنده و گاه با خط ناخوانا در گوشه و کنار اتاقش پیدا شد که شش سال پس از مرگش در دیوانی انتشاریافت و پیروزی عظیمی در ادبیات امریکا به دست آورد. هم چنین چاپ کامل اشعار دیکنسون 38 سال پس از مرگ وی در سال 1924م اتفاق افتاد. به طور کلی، نمی توان اشعار دیکنسون را به عصری معیّن، منسوب کرد. اشعار وی از رنج درون و شکنجه پنهانی او حکایت دارد که همه در قطعه های کوتاه و موجز چون رباعی و با وزنی خاص و قالبی ساده گنجانده شده و از قدرت عجیب در تصویر و ترسیم و از نفوذ فراوان و از سبکی پاکیزه و اعجاب آور برخوردار است. بی آنکه بتوان امیلی دیکنسون را با شاعری معین سنجید، می توان او را در شمار چند تن بانوی شاعر بزرگ جهان به شمار آورد که شهرتش پس از مرگ، روزافزون شد واشعارش در نسل بعد، نفوذ بسیار یافت. خانم امیلی دیکنسون، سرانجام در پانزدهم مه 1886م در 56 سالگی درگذشت.

زادروز امیلی دیکنسون شاعر آمریکایی

زادروز کارل گوستاو ژاکوب ژاکوبی ریاضیدان آلمانی

زادروز هکتور برلیوز آهنگساز فرانسوی از چهره‌های تأثیرگذار در موسیقی عهد رمانتیک

امضای معاهده تاریخی برلَن برای سرکوبی انقلابیون فرانسه (1793م)در دوم فوریه 1793م، معاهده تاریخی برلین میان امپراتور اتریش و پادشاه پروس به امضا رسید. این معاهده، نتیجه توافقی بود که میان این دو زمام دار اروپایی در اوت 1791م برای مقابله با انقلاب فرانسه حاصل شده بود. زیرا که سلاطین اروپایی از برخی نظرات آزادی خواهانه انقلاب فرانسه به وحشت افتاده بودند. با وجود انعقاد این معاهده و حمله اتریش، پروس و هم چنین انگلیس به فرانسه و حمایت از سلطنت طلبانِ این کشور، این تحرکات به نتیجه نرسید و انقلابیون فرانسه به پیروزی دست یافتند.

تولد "شارْلْ لوبِرْن" نقاش برجسته فرانسوی (1619م)شارل لوبرْن، نقاش برجسته فرانسوی در 11 نوامبر 1619م در پاریس متولد شد و در سنین جوانی با تهیه یک نقاشی از چهره لویی سیزدهم، به دربار فرانسه نزدیک شد. لوبرن، پس از چندی به رم مسافرت نمود. وی در آنجا به مطالعه هنرهای تزئینی شد. لوبرن در سال 1684م از رهبران بنیان گذار فرهنگستان پاریس بود و سپس متولی، رئیس و مدیر فرهنگستان شد. در عین حالْ روابط لوبرن با دربار فرانسه محکم بود و به عنوان نقاش اول برگزیده شد و از این زمان سفارشات دربار آغاز گردید. مهم ترین نقاشی های لوبرن در ورسای قرار دارد. وی "سرسرای بلور" و "تالار جنگ و صلح" را تزیین نمود. این نقاشی ها در زمان لویی چهاردهم انجام شد و سپاه بزرگی از معماران، پیکرتراشان، نقاشان و تزیین کاران به سرپرستی شارل لوبرن دست به کار شدند و شکارگاه ساده سلطنتی را در بزرگ ترین پروژه ساختمان آن عصر، به کاخی زیبا تبدیل نمودند. از دیگر آثار وی می توان از هرکول و اسبان دیومِدِس و ورود لویی چهاردهم به دَن کرک یاد کرد. بسیاری از آثار لوبرن در موزه های مختلف جهان واقع هستند و از جمله حدود 2 هزار طراحی از وی در موزه لوور فرانسه قرار دارد. از لوبرن به عنوان فرمان روای بلامنزع عرصه هنر فرانسه یاد می شود و سالیانی چند، فردِ اولِ این جایگاه بود. شارل لوبرن سرانجام در 26 ژوئیه سال 1690م در 71 سالگی درگذشت.

زادروز لئون دهم از پاپ‌های کلیسای کاتولیک رم

زادروز شارل پنجم، پادشاه فرانسوی

درگذشت میخائیل هشتم امپراتور نیقیه و بیزانس

درگذشت آناستازیوس چهارم از پاپ‌های کلیسای کاتولیک روم

زادروز لویی ششم پادشاه فرانسه.

تولد "آلفرد کبیر" امپراتور بریتانیا معروف به نجیب ترین پادشاه انگلستان (848م)

وفات حضرت ام کلثوم