دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران برگزار شد. با پایان رای‌گیری و اعلام پیروزی محمود احمدی‌نژاد، هر 3 کاندیدای رقیب و بسیاری از احزاب و گروه‌های سیاسی ایران، حکومت را به «تقلب گسترده و مهندسی انتخابات» متهم کردند.

آغاز هشتمین کنفرانس سران کشورهای اسلامی در تهران (1376ش)-هشتمین اجلاس سران کشورهای اسلامی در تهران با شرکت قریب به اتفاق سران کشورهای اسلامی و مقامات عالی رتبه پنجاه و پنج کشور مسلمان در هجدهم آذرماه 1376 و با سخنان مهم مقام معظم رهبری آغاز شد. حضرت آیت اللَّه خامنه ای در این سخنان با تکیه بر سه محور عمده اسلام، امت اسلامی و سازمان کنفرانس اسلامی و با اشاره به وضعیت موجود ملل مسلمان و کشورهای اسلامی در دنیای امروز و تصویر و دورنمای آن، بر ضرورت شناسایی و شناساندن اسلام، پیشینه و دورنمای امت اسلامی و ظرفیت، قدرت و وظایف سازمان کنفرانس اسلامی تاکید کردند. ایشان همچنین پیشنهادهای تشکیل بازار مشترک اسلامی، تشکیل پارلمان مشترک اسلامی، تشکیل دیوان داوری اسلامی و تلاش برای عضویت دایم دنیای اسلام در شورای امنیت سازمان ملل تا زمانی که حق وتو به قوت خود باقی است را به سران کشورهای اسلامی ارایه نمودند. هشتمین اجلاس سران کشورهای اسلامی در حالی در تهران برگزار شد که جهان اسلام با مشکلات عدیده ای از قبیل

درگذشت ماری لیکی در تصویر) ،باستان‌شناس و مردم‌شناس بریتانیایی

دخالت نظامی امریکا در سومالی و یورش تفنگ داران امریکایی به این کشور (1993م)حملات نظامی امریکا به کشورها در دوران جنگ سرد، همواره به بهانه ممانعت از سلطه شوروی و نفوذ کمونیسم صورت می پذیرفت. اما با فروپاشی شوروی و اضمحلال کمونیسم، این حربه از دست امریکایی ها خارج گردید. از این زمانْ هر گاه امریکا منافع خود را در هر کجای جهان در خطر می دید، بی اعتنا به مجامع جهانی و بدون نگرانی از واکنش ابرقدرتی دیگر، به مداخله مستقیم می پرداخت. یکی از این مناطق، کشور سومالی در شرق قاره افریقا بود که مورد هجوم نظامی نیروهای ایالات متحده واقع گردید. در سال 1992م، موقعیت امریکا به دلیل قدرت یافتن مخالفان سیاست های امریکا در سومالی تضعیف شد و به دلیل جنگ های داخلی، سازمان ملل نیز سومالی را تحریم تسلیحاتی نمود. در این هنگام ارتش امریکا به بهانه عملیات نجات و امداد رسانی به گرسنگان سومالی، در سوم دسامبر 1993م وارد خاک این کشور شد. در نتیجه این عملیات، 28 هزار نفر از افراد ارتش وارد سومالی شدند و این کشور را به اشغال خود در آوردند. استدلال پنتاگون و سازمان جاسوسی امریکا، سیا این بود که در مدت زمان کوتاهی، حکومت مطلوب امریکا را بر سومالی حاکم خواهند ساخت. اما شبه نظامیان سومالی علیه نیروهای نظامی امریکا وارد جنگ شدند. امریکا در طول مبارزه با مردم و نیروهای شبه نظامی سومالی، متحمل تلفات زیادی شد که این امر با مخالفت شدید افکار عمومی امریکا مواجه گردید تا آن جا که کنگره امریکا از کاخ سفید خواست تا ارتش امریکا را از سومالی خارج کند. در نهایت، بیل کلینتون رئیس جمهور وقت امریکا در 25 مارس 1994م فرمان خروج نیروهای امریکایی از سومالی را صادر نمود.

زادروز توری کلی خوانندهٔ آمریکایی

معرفی عراق به عنوان متجاوزگر در جنگ تحمیلی از سئی سازمان ملل

معرفی عراق به عنوان متجاوز از سوی سازمان ملل متحد (1370ش)-یازده سال پس از آغاز جنگ هشت ساله تحمیلی رژیم بعث عراق علیه ایران و سه سال پس از صدور قطعنامه 598 شورای امنیت و اتمام جنگ و با تلاش های پی گیر سیاسی مسؤولان نظام جمهوری اسلامی، حقانیت ایران در دفاع مشروع به اثبات جامعه جهانی رسید. خاویر پرز دکوئیار، دبیر کل وقت سازمان ملل متحد در 18 آذر 1370 طی یک گزارش رسمی به شورای امنیت اعلام کرد که عراق در 31 شهریور 1359 به ایران حمله کرده و متجاوز است. اعلام اینکه در جنگ تحمیلی، عراق آغازگر و مسؤول جنگ بوده است، یک پیروزی بزرگ سیاسی است. این دفاع و نبرد، در حالی ادامه و پایان یافت که جهانیان، بانی جنگ را می شناختند و حتی به کمک او شتافته بودند. آنان زمانی به خود آمدند که سلاح های ارسالی به عراق، علیه خودشان به کار گرفته شد و عراق، منطقه خلیج فارس را درگیر جنگی مهیب و عظیم کرد. متجاوز بودن عراق، گرچه بسیار دیر اعلام شد، اما از پیروزی های مهمی است که در تاریخ کشورمان به عنوان واقعه ای بزرگ ثبت شده است.

میخائیل گورباچف رئیس‌جمهور اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی استعفا داد و اوکراین اعلام استقلال کرد.

استعفای "میخائیل گورباچف" رهبر پیشین اتحاد جماهیر شوروی سابق (1991م)با روی کار آمدن میخائیل گورباچف در مقام رهبری اتحاد جماهیر شوروی سابق، وی دست به اصلاحات گسترده اقتصادی و سیاسی زد و سعی نمود تا اوضاع افسارگسیخته کشور را کنترل کند. اما میزان وسیع مشکلات و نیز بحران های پی در پی ناشی از استقلال طلبی جمهوری های شوروی، کمبود شدید مواد غذایی و تکیه بر نظام الحادی کمونیستی، تلاش های گورباچف را با ناکامی مواجه ساخت و روند فروپاشی شوروی را تسریع بخشید. در این میان، در روز 19 اوت 1991م کودتایی از جانب عناصر هوادار بازگشت به روش های سنتی کمونیسم برای قبضه کردن قدرت به وقوع پیوست که با مقاومت بوریس یِلْتْسین، رئیس جمهور جدید فدراسیون روسیه و مخالفت مردم، به شکست کامل انجامید. این امر موقعیت یلتسین را بیش از پیش تقویت کرد و او را در جایگاهی برتر از گورباچف قرار داد. یلتسین هم چنین با تحت فشار قرار دادن گورباچف، او را به استعفا از دبیر کلی حزب کمونیست شوروی وادار ساخت و زمینه های انحلال حزب کمونیست را نیز فراهم آورد. روند سریع اوضاع به نحوی ادامه یافت که مدت کوتاهی پس از آن، گورباچف با اعتراف به این مطلب که تجربه کمونیسم در شوروی با شکست مواجه شده است، کنترل اوضاع را از دست داد و تلاش او برای جلوگیری از فروپاشی کامل اتحاد جماهیر شوروی و تشکیل یک اتحاد جدید از جمهوری های مستقل به جایی نرسید. از آن سو با تشکیل سازمان کشورهای مستقل مشترک المنافع، یک حکومت مرکزی که سیاست های اقتصادی و دفاعی و روابط خارجی این جمهوری ها را هماهنگ سازد، پیش بینی نشده بود و در نتیجه، گورباچف که دیگر اختیاری در مقام ریاست جمهوری اتحاد جماهیر شوروی نداشت، در شب کریسمس برابر با 25 دسامبر 1991م از مقام خود استعفا داد و رسماً اعلام داشت که دیگر کشوری به نام اتحاد جماهیر شوروی وجود ندارد. بدین سان، ابرقدرت شوروی که طی سال های 1990 و 1991م عملاً از میان رفته بود، اسماً و رسماً از میان رفت و دنیا سال 1992م را با یک ابرقدرت در صحنه سیاست بین المللی آغاز کرد. این در حالی است که حضرت امام خمینی(ره) رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران، چند سال قبل از آن در دوم ژانویه 1989م، طی نامه ای به گورباچف، سقوط مارکسیسم و فروپاشی شوروی را پیش بینی کرده بودند.

تخریب و برداشته شدن دیوار برلین بین آلمان شرقی و غربی (1989م)در سه ماهه آخر سال 1989م، اوضاع اروپای شرقی به کلی دگرگون شد. در حالی که گورباچف در اول اکتبر این سال، برای شرکت در جشن های چهلمین سالگرد تأسیس جمهوری دموکراتیک آلمان شرقی به برلین رفته بود، مقدمات برکناری اریک هونْکِر از رهبری آلمان شرقی نیز توسط رهبر شوروی فراهم آمد. سقوط هونکر که نزدیک به هفده سال، رهبر بلامنازع المان شرقی بود، موقعیت حزب کمونیست حاکم بر این کشور را به شدت تضعیف کرد. تحولات گسترده در بلوک شرق، اصلاحات در جوامعِ کمونیستی که به فروپاشی ساختار سیاسی این کشورها منجر گردید؛ به ظهور بی اعتباری کمونیسم منتهی شد. وقوع این حوادث در نتیجه به برچیده شدن دیوار برلین در نهم نوامبر 1989م منجر گردید و مردم آلمان شرقی و غربی برای اولین بار پس از 28 سال توانستند آزادانه به نیمه دیگر کشور سفر کنند. در واقع دیوار برلین که در 13 اوت 1961م شکل گرفت، نمادی بود از جدایی ظاهری لیبرالیسم غربی و کمونیسم شرقی. سرانجام این امر مقدمات تحولات بعدی را به وجود آورد که در نهایت به اتحاد دو آلمان در سوم اکتبر سال 1990م انجامید.

آغاز انتفاضه مردم ستم دیده فلسطین (1987م)کشتار تعدادی از جوانان فلسطینی در هشتم دسامبر 1987م توسط نیروهای ارتش رژیم صهیونیستی، موجب خشم و نفرت مردم فلسطین شد و فردای آن روز، مراسم تشییع جنازه آنان در نوار غزّه، آغازی بر انتفاضه مردم ستم دیده فلسطین گردید. گسترش این اعتراضات به سایر اراضی اشغالی سال 1967م سبب شد تا این قیام ها که به انتفاضه موسوم گردید، همچنان ادامه یابد و ارتش اسرائیل در سرکوب آن ناتوان مانَد. در این خیزش ها که تمام اقشار فلسطینی به ویژه جوانان و نوجوانان مشارکت گسترده ای داشتند، برای مقابله با نیروهای سرکوب گر صهیونیستی، تنها از سنگ استفاده می شد و به همین جهت این انتفاضه به انقلاب سنگ، معروف گردید. در جریان انتفاضه و در اثر رویارویی روزانه مردم و واکنش وحشیانه نیروهای اسرائیلی، روز به روز بر حقانیت فلسطینیان در افکار عمومی جهانیان افزوده می شد و بر عکس، رژیم صهیونیستی به انزوای بیشتری دچار می گردید. در خلال اولین ماه های سال 1988م، بسیاری از فلسطینیان ساکن در مناطق اشغالیِ قبل از سال 1967م، در اعتصابات و تظاهراتی که توسط رهبری متحد قیام مردمی در سرزمین های اشغالی اعلام می شد شرکت می کردند و این اولین نمونه از اعتراضات سیاسی مشترک در دو سوی مناطق اشغالی بود. ادامه انتفاضه فلسطین دست آوردهایی چون محکومیت جهان رژیم صهیونیستی، شکست طرح های ذلت بار سازش با متجاوزان، ایجاد وحدت میان گروه ها و طبقات مختلف مردم فلسطین، شکست دستگاه ها و سازمان های امنیتی و نظامی اسرائیل و ایجاد بحران و رکود اقتصادی در سرزمین های اشغالی را به دنبال آورد.

آغاز انتفاضه اول در کرانه باختری و نوار غزه.

ترور "اولاف پالْمِه" نخست وزیر پیشین سوئد (1986م)اولاف یوکاچیم پالْمَه نخست وزیر پیشین سوئد در سال 1927م متولد شد و تحصیلات خود را در رشته حقوق و علوم سیاسی به پایان رساند. پالمه گرچه در یک خانواده سرمایه دار به دنیا آمده بود ولی پیرو سوسیالیسم و مخالف نظام سرمایه داری بود. وی از سال 1953م مشاور نخست وزیر سوئد بود و ده سال در این سمت فعالیت کرد. پالمه از سال 1969 تا 1976م و بار دیگر از 1982م نخست وزیر سوئد شد. پالمه یکی از چهره های برجسته میانه رو و مخالف سیاست های خارجی امریکا در سراسر خاک اروپا به شمار می رفت. وی از دهه 1960م به عنوان یکی از سیاست مداران عمده مخالف امریکا، به ویژه در رابطه با جنگ ویتنام، شهرت بسزایی داشت. اولاف پالمه در سال 1968م زمانی که وزیر آموزش و پرورش سوئد بود در کنار دیپلمات های ویتنام شمالی در راهپیمایی علیه سیاست های امریکا شرکت کرد. وی هم چنین به عنوان میانجی سازمان ملل در حل مشکلات بین المللی مانند بحران خاورمیانه و جنگ تحمیلی عراق علیه ایران فعالیت چشم گیری داشت. پالمه سرانجام در بیست و هشتم فوریه 1986م در 59 سالگی، به هنگام خروج از سینما، دریکی از خیابان های استکهلم مورد سوء قصد قرار گرفت و به قتل رسید. پلیس سوئد درپایان جستجو برای یافتن قاتل یا قاتلین پالمه اعلام کرد که وی توسط عوامل سازمان جاسوسی بزرگ یک کشور نیرومند غربی که دارای موقعیتی ممتاز در پیمان آتلانتیک شمالی، ناتو است، ترور شده و افشای نام آن کشور به مصلحت سیاست خارجی سوئد نیست. با این همه، جراید رسمی و نیمه رسمی سوئد، علناً سازمان جاسوسی امریکا، سیا را، مسئول قتل پالمه دانستند.

میخائیل گورباچف به عنوان آخرین رهبر اتحاد جماهیر شوروی انتخاب شد.

انتخاب "میخائیل گورباچف" به عنوان رهبر جدید اتحاد جماهیر شوروی (1985م)پس از مرگ لئونید بِرِژنف در سال 1982م و انتخاب یوری آندروپوف به جانشینی وی، میخائیل گورباچف، نزدیک ترین فرد مورد اعتماد رهبر جدید شوروی و معاون و دستیار او در دبیرخانه و دفتر سیاسی حزب بود، به طوری که هنگام مرگ آندروپوف در فوریه 1984م، مرد شماره دو رژیم و جانشین طبیعی آندروپوف به شمار آمد. با وجود این، اعضای سالخورده دفتر سیاسی حزب کمونیست شوروی، هنوز آمادگی انتخاب مرد نسبتا جوانی را به رهبری حزب نداشتند و سرانجام با توافق در مورد انتخاب کُنْسْتانْتین چرنینکو که مردی بیمار و 73 ساله بود، به یک راه حل موقت تن در دادند. چرنینکو نیز سیزده ماه بعد، در روز دهم مارس 1985م درگذشت و نوبت به رهبری گورباچف رسید. با اعلام درگذشت چرنینکو، سه سال بحران مرگ و میر در سطح رهبری شوروی به پایان رسید و میخائیل گورباچف، جوان ترین عضو دفتر سیاسی حزب کمونیست به عنوان جانشین چرنینکو معرفی شد. تحول در سیاست داخلی و خارجی شوروی از بدو تصدی مقام دبیرکلی حزب کمونیست از طرف گورباچف آغاز شد و گورباچف به تدریج رهبران سالخورده حزبی را کنار گذاشت و زمینه را برای ارائه افکار نو، جهت یک دگرگونی اساسی در سیاست و اقتصاد شوروی فراهم ساخت. انتخاب گورباچف به عنوان یک فرد از نسل سوم انقلاب بلشویکی به سمت رهبری حزب کمونیست، با تغییرات بسیار گسترده ای همراه شد که سرانجام پس از شش سال به فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی منتهی شد. گورباچف در واقع برای ممانعت از اضمحلال نظام الحادی شوروی، دکترین اقتصادی خود را تحت عنوان پرسترویکا یا بازسازی اقتصادی و دکترین سیاست داخلی خود را با نام گلاسِنوسْتْ یا فضای باز سیاسی مطرح ساخت. گورباچف برای حل مشکلات داخلی شوروی، سیاست خارجی این کشور را که در تمام مدت زمام داری پیشینیان او، مبتنی بر توسعه طلبی و گسترش نفوذ سیاسی و اقتصادی شوروی در جهان بود تغییر داد و برای کاستن از بار هزینه های سنگین نظامی و تعهدات خارجی شوروی و هم چنین استفاده از تکنولوژی غرب که برای بازسازی اقتصادی شوروی ضرورت حیاتی داشت دست دوستی به سوی غرب دراز کرد. گورباچف هم چنین تا سرحد امکان دولت های اروپایی را برای نیل به استقلال و وحدت قاره ایشان یاری بخشید. او در زمینه وحدت دو آلمان، حتی پیشتازتر از غرب عمل می کرد. گورباچف دیوار برلین را که به مدت نزدیک به 3 دهه، سمبل جدایی شرق و غرب در اروپا بود برچید و گام های بلندی در پیوند ملت های غرب و شرق اروپا برداشت، گام هایی که حتی دول غربی را نیز به حیرت واداشته بود. او نیروهای متجاوز ارتش سرخ را پس از سال ها حضور نظامی، از افغانستان، مجارستان، آلمان شرقی و لهستان بیرون برد و تمامی اهرم های بازدارنده در روابط میان مسکو و واشینگتن و کشورهای اروپایی را از میان برداشت. گورباچف پیمان ورشو را که یک تحمیل نظامی بر روابط میان جمهوری های شوروی سابق و اروپای شرقی بوده و بخش های عمده ای از بودجه این دولت ها را به خود اختصاص می داد منحل ساخت و با امضای پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای و میکروبی، گامی در جهت تنش زدایی بین شرق و غرب برداشت. از آن سو با اعلام فضای باز سیاسی و اوج گیری انتقادات فرو خفته دهه های گذشته و نیز با جان گرفتن و تحرک سیاسی یهودیان، گورباچف به یکباره با موج بحران های قومی و ناسیونالیستی در جمهوری های مختلف شوروی سابق مواجه شد. این بحران ها رفته رفته شدت گرفتند به گونه ای که توانستند شیرازه اتحاد جماهیر شوروی را از هم بپاشند. هم چنین، دیگر سیاست های گورباچف در اجرا با مشکلات متعددی روبرو شد و نه تنها نتوانست تعارضات داخلی حاکمیتِ از درون پوسیده شوروی را برطرف کند، بلکه با کمک امریکا و طراحان سازمان سیا، روند فروپاشیْ سرعت بیشتری گرفت. به طوری که گورباچف با وجود شکستِ کودتای 19 اوت سال 1991م، علیه خود، سرانجام در 25 دسامبر همان سال مجبور به کناره گیری از قدرت شد و خود سند فروپاشی شوروی را امضا کرد.

اجرای تصویب نظام بانکداری بدونه ربا

درگذشت مارشال "ژوزف تیتو" رهبر یوگسلاوی و یکی از بنیان گذاران جنبش عدم تعهد (1980م)مارشال ژوزف بُروز تیتو رهبر پیشین یوگسلاوی در 25 مه 1892م در ایالت کولدات کرواسی به دنیا آمد. وی در ابتدا مدتی به تحصیل و کار پرداخت و سپس به ارتش پیوست. تیتو در جریان جنگ جهانی اول در سال 1915م در جبهه جنگ علیه روسیه دستیگر شد و پس از آزادی، همراه کمونیست ها بر ضد حکومت تزاری جنگید. تیتو سپس به یوگسلاوی بازگشت و به عنوان یک سازمان دهنده تشکیلات سیاسی به متشکل ساختن کمونیست ها پرداخت. وی مدتی در حزب کمونیست یوگسلاوی نیز نقش فعالی داشت و به این جرم به 6 سال زندان محکوم شد. تیتو پس از حمله آلمان به یوگسلاوی در جریان جنگ جهانی دوم، اقدام به تشکیل جبهه آزادی بخش ملی نمود و نیروهای چریکی تربیت کرد. او در سال 1943م به درجه مارشالی نائل آمد و از نیروهای متفقین خواست حکومت در تبعید یوگسلاوی را به رسمیت بشناسند. وی در 1944م با بهره گیری از 200 هزار چریک تحت فرماندهی خود و حمایت نیروهای شوروی سابق، موفق به شکست ارتش نازی در یوگسلاوی گردید. او در سال بعد، پایان حکومت سلطنتی و آغاز استقرار جمهوری سوسیالیستی یوگسلاوی را اعلام کرد و خود سمت نخست وزیری و وزارت دفاع را بر عهده گرفت. تیتو در سال 1953 به ریاست جمهوری، ریاست شورای اجرایی فدرال و فرماندهی عالی نیروهای مسلح برگزیده شد و در سال 1974م نیز رئیس جمهور مادام العمر گردید. تیتو در سال های حکومت خود سیاستی را پی گرفت که مبتنی بر ملی کردن صنایع در سطح گسترده و هماهنگ سازی و یکنواخت سازی زندگی بود. او هم چنین به اصلاحات ارضی پرداخت و زمین های بزرگ ملاّکان را میان کشاورزان و زارعان تقسیم نمود. تیتو در برابر تقاضای مقامات کرملین در زمینه اشتراکی کردن مالکیت زمین و رواج کشاورزی به شیوه شوروی سابق به شدت مقاومت کرد و به همین دلیل توانست حمایت اکثریت مردم یوگسلاوی را جلب کند. او همواره در سیاست خارجی خود برخلاف مسیر سایر کشورهای اروپای شرقی، استقلال از شوروی سابق را حفظ کرد و به همین سبب از جرگه احزاب کمونیست جهان اخراج شد. این اختلاف به حدی رسید که تیتو تمام مستشاران نظامی شوروی را از یوگسلاوی اخراج کرد و حضور نظامی شوروی را در افغانستان محکوم نمود. با این حال، در سال 1976م کمونیست های اروپای شرقی وی را پس از 28 سال بایکوت، به جمع خود پذیرفتند که این امر نشانه اهمیت فوق العاده تیتو در منطقه بود. اعتقاد تیتو مبنی بر در پیش گرفتن سیاست مستقل، ملی و بی طرف، اساس سیاست خارجی یوگسلاوی را در سال های پس از جنگ جهانی دوم را شکل داد. مارشال ژوزف تیتو سرانجام در چهارم مه 1980م در سن 88 سالگی به دنبال یک بیماری طولانی و پس از 35 سال حاکمیت مطلق بر یوگسلاوی درگذشت. پس از مرگ تیتو، دوره ریاست جمهوری در یوگسلاوی، یک ساله شد اما سیاست تیتو بر اساس قبل ادامه یافت. این سیاست در نهایت با فروپاشی نظام های سوسیالیستی اروپای شرقی و تجزیه کشور یوگسلاوی، خاتمه پیدا کرد.

درگذشت یوسیپ بروز تیتو رئیس جمهور یوگسلاوی

آغاز بکار نیروگاه بزرگ گاز در نزدیک شهر ری

آغاز قیام "سووتو" علیه نژادپرستان افریقای جنوبی (1976م)کشور افریقای جنوبی در دوران حاکمیت نژادپرستان، دارای قوانین ضد بشری و خلاف عقل بود. نتیجه این وضعیت، پیدایش تنفر، وحشت و حقارت در میان جامعه ای بود که 20 درصد سفید پوست بر اکثریت سیاه پوست حاکمیت داشتند و تمامی قدرت، ثروت، حقوق و مزایای اجتماعی را در اختیار گرفته بودند. هم چنین قانون آپارتایْدْ یا جدایی نژادها روز به روز گسترده تر می شد. در افریقای جنوبی، محصلین سیاه پوست، خواندن و نوشتن را به زبان مادری خود فرا می گرفتند و در دوره متوسطه، یکی از دو زبان رسمی انگلیسی یا افریقایی انتخاب می شد. در ابتدای سال تحصیلی 1976م، مؤسسات تحصیلی، بخشنامه ای دریافت کردند که براساس آن باید زبان رسمی مصوب 1974م که زبان افریقایی و محلی بود تدریس می گردید. از آنجا که سیاهپوستان زبان انگلیسی را انتخاب کرده بودند. این مسئله خشم دولت نژادپرست را برانگیخت و از طرف دیگر نوعی رقابت نامحسوس بین سیاهان بومی و اقلیت سفیدپوست به وجود آمده بود. هم چنین دستورالعمل صادره، به پایین آمدن سطح آموزشی محصلین سیاه پوست منجر می گردید. از این رو، اعتراضاتی از طرف جامعه معلمین و مدیران مدارس آغاز گردید و سپس به جامعه دانش آموزی کشیده شد. تا اینکه در 16 ژوئن 1976م هزاران دانش آموز در خیابان های سووتو از شهرهای اطراف دست به راهپیمایی زدند. اما این تظاهرات باتیراندازی پلیس به آشوب کشیده شد و طی روزهای بعد، صدها نفر کشته و زخمی شدند. با این حال، گروه های ضدنژادپرستی، در سال های پایانی عمر رژیم آپارتاید، هر سال در ماه ژوئن، یاد کشته شدگان سووتو را که عمدتاً دانش آموز بودند، گرامی می دارند.

در «سُووِتو» در آفریقای جنوبی، هزاران دانش‌آموز دبیرستانی، در مخالفت با طرح دولت این کشور برای اعلام زبان آفریکانس به عنوان زبان تدریس در مدارس سیاهپوستان، دست به اعتراض زدند. با شلیک پلیس به سمت معترضان، قیامی سراسری در آفریقای جنوبی، شعله‌ور شد.

مرگ "شارْلْ دوگل" نظامی مشهور فرانسوی و رئیس جمهور پیشین این کشور (1970م)ژنرال شارل آندره ژوزف ماری دوگل، سیاست مدار مشهور و شخصیت برجسته نظامی فرانسه، در 22 نوامبر 1890م در شهر لیل فرانسه به دنیا آمد. وی پس از اتمام دوره دانشگاه نظامی و شرکت در جنگ جهانی اول، به عنوان نظریه پرداز و تئوریسین نظامی کسب شهرت کرد. دوگل در سال 1940م، به عنوان جوان ترین ژنرال فرانسه، به وزارت دفاع دولت این کشور دست یافت و به هنگام بروز تهدیدات جدی آلمان به فرانسه در جریان جنگ جهانی دوم، پیشنهاد اختصاص بیشترین بودجه دولتی را برای مدرنیزه کردن ارتش فرانسه داد. در پی شکست نیروهای فرانسوی از آلمان در این جنگ، دوگل به جای تسلیم و همکاری با رئیس و فرمانده پیشین خود، مارشال پُتَن، که به مصالحه با آلمانی ها تن در داده بود و حکومت ویشی را تشکیل داد به انگلستان گریخت و رهبری نهضت مقاومت فرانسه را برعهده گرفت. دوگل در مقام ریاست دولت فرانسه آزاد در لندن به سازماندهی ارتش آزاد فرانسه در خارج از آن کشور پرداخت و در سال 1943م، مرکز عملیات خود را به الجزیره پایتخت کشور الجزایر و مستعمره فرانسه در شمال افریقا منتقل کرد. این نیروها به فرماندهی دوگل در ششم ژوئن 1944م به همراه نیروهای متفقین در سواحل نورماندی فرانسه پیاده شدند و دوگل در 25 اوت همین سال، فاتحانه وارد پاریس شد. ژنرال دوگل پس از پایان جنگ، زمام امور فرانسه را به دست گرفت و در نوامبر 1945م، رسماً به مقام ریاست جمهوری فرانسه برگزیده شد. او سپس قانون اساسی جدید فرانسه را تنظیم کرد و در 28 سپتامبر 1958م به تایید عموم مردم رساند که بر اساس آن، رئیس جمهور، قدرتی برابر با قدرت مجلس ملی فرانسه پیدا می کرد. این سیستم به نظام نیمه پارلمانی - نیمه ریاستی معروف شد. دوگل در سال 1962م، علی رغم مخالفت های فراوان داخلی، استقلال الجزایر را به رسمیت شناخت. ابتکارات دوگل و استقلال رأی او در سیاست خارجی، از جمله اتحاد با آلمان، تشکیل جامعه اقتصادی یا بازار مشترک اروپا و جلوگیری از ورود انگلستان به این سازمان و بالاخره، خارج ساختن نیروهای نظامی فرانسه از پیمان ناتو، بر اعتبار بین المللی دوگل و فرانسه افزود. او در سال 1965م، برای یک دوره هفت ساله دیگر به ریاست جمهوری فرانسه انتخاب شد ولی مخالفت روشن فکران فرانسه با سیاست های وی، دوگل را به شدت آزرده خاطر ساخت، از این رو، در آوریل 1969م، به دنبال رد پیشنهاد اصلاح مجلس سنا در طی یک همه پرسی از مقام خود استعفا داد. دوگل پس از استعفا از سیاست کناره گیری کرد تا این که در روز نهم نوامبر 1970م در هشتاد سالگی درگذشت. کتاب خاطرات امید، اثر دوگل، به عنوان یک اثر ادبی، خاطرات اوست که به نگارش درآورده است.

کودتای سوسیالیستی در لیبی به فرماندهی "معمَّر قذافی" (1969م)در اول سپتامبر سال 1969م سرهنگ معمّر قذافی و گروهی از افسران ارتش لیبی، طی کودتایی ملک ادریس سنوسی، پادشاه 79 ساله لیبی را که در ترکیه مشغول معالجه بود از سلطنت خلع نمودند و در لیبی، جمهوری سوسیالیستی اعلام کردند. قذافی که رهبری کودتا را بر عهده داشت، در نخستین اقدام، پارلمان را منحل نمود و بانک های خارجی در لیبی را، ملی اعلام کرد. او بر خلاف ادریس که روش مماشات با اسرائیل را در پیش گرفته بود، با شعارهای تندِ ضد اسرائیل ی، قدرت را به دست گرفت. قذافی در مدت بیش از 35 سال حکومت بلامنازع خود بر لیبی (تا سال 2005م) از خط مشی ثابتی پیروی نکرده و بارها با کشورهای همسایه خود، مصر، تونس و الجزایر متحد شده و بعداً رودرروی آن ها قرار گرفته است. در مجموع، سیاست خارجی معمّر قذّافی، در ابتدای کار، ضدغربی و ضد امریکایی بود، به همین دلیل، کشور لیبی چندین بار مورد تهاجم مستقیم نظامی امریکا قرار گرفت. لیبی در سال 1992م متهم شد که در ماجرای سرنگون شدن یک هواپیمای مسافربری امریکا در لاکربی اسکاتلند دخالت داشته است. به دنبال این مسئله دو نفر از مأموران دولت لیبی برای بازجویی و محاکمه به همین اتهام به امریکا فراخوانده شدند. اما لیبی از تحویل مأموران خود به دولت امریکا خودداری نمود و شورای امنیت نیز تحت فشارهای سیاسی ایالات متحده، تحریم های اقتصادی شدیدی علیه لیبی وضع کرد. در این حال باز هم سیاست های متفاوت قذافی آشکار شد و این بار، وی با تحویل دو متهم تبعه لیبی، به دادگاه بین المللی، حاضر به پرداخت صدها میلیون دلار غرامت به بازماندگان حادثه سقوط هواپیما گردید. هم چنین قذافی که طی سال های حکومتِ خود، سیاست ضدامریکایی را در پیش گرفته بود، با چرخش 180 درجه ای از مواضع خود، ضمن دعوت از نخست وزیر انگلستان به لیبی، خود نیز پس از پانزده سال، در سال 2004م به اروپا سفر کرد و با در اختیار قرار دادن اسرار مربوط به تسلیحات هسته ای، درهای کشورش را به روی غرب گشود.

سرهنگ معمر قذافی، پس از کودتا و سقوط دولت لیبی، قدرت را در دست گرفت.

روز ملی و استقلال کشور افریقایی "لسوتو" (1966م)کشور پادشاهی لِسُوتو با 30/355 کیلومتر مربع مساحت در جنوب قاره افریقا، دور از دریای آزاد و در میان کشور افریقای جنوبی واقع شده است. جمعیت لسوتو بیش از 2 میلیون نفر بوده که عمدتاً سیاه پوست و مسیحی می باشند. شهر ماسْرو، پایتخت و لوتی واحد پول این کشور است. زبان رسمی مردم لسوتو انگلیسی وسوتو است. پیش بینی می شود که جمعیت لسوتو تا سال 2025م در حدود 3/5 میلیون نفر خواهد بود. از شهرهای مهم آن تیاتیاننگ و هلوتسه قابل ذکر می باشد. سرزمین لسوتو قبل از استقلال، با سوتولند نامیده می شد و محل سکونت اقوام گوناگونی بود، اما کشف معادن الماس و طلا در افریقای جنوبی باعث هجوم اروپاییان گردید و تسلط استعمارگران انگلیسی و هنلدی بر این مناطق آغاز شد. لسوتو از 1868م تحت استعمار انگلستان بود تا این که در 1965م دارای خودمختاری و در چهارم اکتبر 1966م پس از یک قرن، از استعمار انگلستان استقلال یافت. این کشور، بعد از استقلال با کودتاهای متعددی مواجه بود و از سوی دیگر با توجه به موقعیت جغرافیایی اش، هماره درگیری های با کشور افریقای جنوبی داشته است. نظام سیاسی حاکم بر لسوتو، مشروطه سلطنتی است.

استقلال تانگانیکا از بریتانیا. با اتحاد تانگانیکا و زنگبار در 1964 نام این کشور به تانزانیا تغییر یافت.

مرگ "عبدالعزیز بن سعود" اولین پادشاه عربستان سعودی و بانی این کشور (1953م)عبدالعزیز بن سعود بنیان گذار سلطنت خاندان سعودی در کشور عربستان، در 15 مه سال 1880م به دنیا آمد. وی که از خاندان آل سعود و در پی تحکیم موقعیت خود بود، دراین راه تلاش نمود و در سال 1900م بر ریاض دست یافت و در سال 1912، قدرت خود را بر نَجْدْ گسترش داد. در جریان جنگ جهانی اول، شریف حسین، حاکم مکه که خود منصوب سلاطین عثمانی بود به تحریک و تشویق انگلیسی ها علیه عثمانی قیام کرد و در پایان جنگ جهانی اول به سلطنت حجاز رسید. در همین هنگام، خاندان ابن سعود که در جریان جنگ برضد عثمانی ها قیام کرده بودند، بر شمال عربستان و مناطق ساحلی آن حکومت می کردند. ابن سعود نیز مانند شریف حسین، وابسته به انگلیس بود ولی سودای حکومت بر سراسر عربستان و به خصوص اماکن مقدسه در منطقه را در سر می پروراند. از این رو در اولین فرصتی که به دست آورد، به بهانه این که شریف حسین خود را خلیفه مسلمین خواند، ابتدا مکه و سپس مدینه و جده را تصرف کرد و خود را پادشاه نجد و حجاز عنوان کرد. ابن سعود که با قبول تعهدات تازه ای در برابر انگلیسی ها دوباره از حمایت آنها برخوردار شده بود، تا سال 1932م، علاوه بر نجد و حجاز، ایالات جنوبی و غربی عربستان را تا کرانه های دریای سرخ و حدود یمن و عدن و ایالات شمالی و شرقی را تا نواحی سواحل خلیج فارس و کویت و عراق به تصرف خود درآورد. عبدالعزیز بن سعود در نهایت، در 23 سپتامبر 1932م ایجاد کشور عربستان سعودی را اعلام کرد و نظام پادشاهی را در آن تأسیس نمود. وی در سال 1933م، امتی از اکتشاف و استخراج نفت را در این سرزمین به شرکت نفتی استاندارد اویل امریکا واگذار نمود و در طی سال های بعد، نفت امریکا و دیگر کشورها را تامین کرد. ملک عبدالعزیز بن سعود سرانجام پس از نزدیک به دو دهه سلطنت در نهم نوامبر 1953م در 73 سالگی درگذشت. از آن پس، فرزندان وی، بر عربستان پادشاهی می کنند.

روز ملی و استقلال "کامبوج" از استعمار فرانسه (1953م)کشور کامبوج با بیش از 181 هزار کیلومتر مربع مساحت، در جنوب شرقی آسیا و در شبه جزیره هند و چین واقع شده است. پایتخت آن پنوم پن نام دارد و دارای واحد پول ریل می باشد. اکثریت قریب به اتفاق مردم کامبوج ملیت خِمِری داشته و به زبان خِمِری صحبت می کنند. دین رسمی در کامبوج بودایی است. کامبوج بیش از 11 میلیون نفر جمعیت دارد و پیش بینی می شود جمعیت آن تا سال 2020م در حدود 20 میلیون نفر گردد. باتامْبانْگْ و کومْپونْگْ سئوم از شهرهای مهم این کشور می باشند. سرزمین کامبوج از قرن 8 تا 13 میلادی، کشور قدرت مندی محسوب می شد که علاوه بر سرزمین فعلی کامبوجْ بخش اعظم تایلند، لائوس و ویتنام را نیز در برمی گرفته است. کامبوج در دوران اقتدار، امپراتوری خِمِر نامیده می شد. درنیمه دوم قرن نوزدهم، فرانسوی ها بر کامبوج مسلط شدند و سلطه آن ها تا زمان جنگ جهانی دوم ادامه داشت، تا این که ژاپنی ها در سال 1942م این کشور را به تصرف خود درآوردند. با شکست ژاپن در سال 1945م، فرانسوی ها به کامبوج بازگشتند، که با مقاومت مردم این کشور که خواهان استقلال بودند، مواجه شدند. در پی مبارزات استقلال طلبانه مردم، کشور کامبوج در روز نهم نوامبر 1953 استقلال یافت. از آن پس، 9 نوامبر روز استقلال این کشور، به عنوان روز ملی نام گرفت و نوع حکومت نیز نظام مشروطه سلطنتی اعلام گردید.

درگذشت ژوزف استالین رهبر و سیاستمدار کمونیست شوروی

مرگ "ژوزف استالین" رهبر دیکتاتور اتحاد جماهیر شوروی سابق (1953م)ژوزف ویساریونوویچ جوگاشویلی موسوم به استالین دیکتاتور سفاک شوروی سابق، در 21 دسامبر 1879م در شهری نزدیک تفلیس در گرجستان به دنیا آمد. وی در حین تحصیل به علت فعالیت های سیاسی از کالج الهیات تفلیس اخراج شد. استالین در 19 سالگی به سازمان زیرزمینی و مخفی سوسیال دموکرات مارکسیست تفلیس پیوست و پس از دستگیری بارها از زندان گریخت. استالین از سال 1902م به بعد به مدت پانزده سال در حال تبعید و زندان بود و حتی پنج با ر از تبعیدگاه سیبری گریخت. وی در سال 1905م با لنین آشنا شد و به عنوان نماینده مخفی بلشویک ها عازم گرجستان گردید. او در 1917 همراه با لنین، انقلاب موفق بلشویکی را به پیروزی رساند و از طرف لنین به وزارت کشور روسیه منصوب شد. استالین در سال 1922م به جانشینی لنین که به علت بیماری توان انجام کار نداشت برگزیده شد و از این تاریخ به بعد، استالین با قبضه کردن تشکیلات حزب کمونیست به تدریج قدرت را به دست گرفت. در اواخر سال 1922م، استالین برای اینکه رهبری بلامنازع کشور را به دست بگیرد، لنین را به عنوان استراحت و معالجه و در واقع برای دخالت نکردن در امور، به شهر کوچک گورکی در پنجاه کیلومتری مسکو منتقل کرد و ارتباط او را با خارج به تدریج قطع نمود. در این زمان، لنین یادداشتی برای رهبران حزب کمونیست شوروی نگاشت و در آن خواستار برکناری استالین از مقام دبیرکلی حزب گردید. اما مزدوران استالین مانع رسیدن این نامه به دست شورای مرکزی حزب کمونیست گردیدند به طوری که این یادداشت، سی سال پس از مرگ استالین و در واقع شصت سال پس از نگارش آن، افشا شد. استالین، پس از مرگ لنین در 1924م حاکم مطلق شوروی گردید. از لحظه مرگ لنین هر دستور استالین واجب الاجرا بود و در این راه هرگونه مخالفتی را با کشتار مردم و حتی بزرگان و افراد برجسته پاسخ می داد. استالین پس از مرگ لنین، یاران و همکاران نزدیک خود را که رقبای بالقوه خود تشخیص می داد، یکی پس از دیگری از مقامات حزبی و دولتی برکنار نمود. وی در سال 1927م نخستین برنامه پنج ساله اقتصادی شوروی را با هدف اشتراکی کردن کشاورزی و ایجاد واحدهای بزرگ صنعتی آغاز کرد و میلیون ها دهقان روسی را که حاضر نبودند با رها کردن زمین خود، در مزارع دولتی و اشتراکی کار کنند، قتل عام نمود. در دهه 1930 و همگام با تأسیس سازمان پلیس مخفی، صدها هزار نفر از مردم، دچار تصفیه های خونین شدند و میلیون ها نفر به سیبری و اردوگاه های کار اجباری تبعید گشتند. در این دهه، سازمان پلیس مخفی شوروی به عنوان منفورترین و سهمناک ترین سازمان های پلیسی جهان، تقریباً از تمامی اقشار جامعه و حتی بسیاری از مقامات میانه رو حزب کمونیست شوروی سابق را به جوخه آتش سپرد. در جریان این تصفیه ها، عده ای از برجسته ترین فرماندهان ارتش سرخ نیز دستگیر، محاکمه و تیرباران شدند و تعمیم این تصفیه تا رده های پایین افسران ارتش سرخ، توان نظامی شوروی را در آستانه جنگ دوم جهانی تحلیل برد. واژه سیاسی استالینیسم، بیانگر اختناق هولناک سال های زمام داری استالین به ویژه در دهه 1930م می باشد. استالین از 1941 تا 1945 جنگ علیه آلمان را رهبری کرد و با شرکت در کنفرانس تهران و یالتا نفوذ قابل ملاحظه ای برای شوروی در اروپا و سازمان ملل کسب کرد. استالین در سال های پس از جنگ سیاست دوری از غرب را در پیش گرفت که بعدها به سیاست پرده آهنین معروف شد. ژوزف استالین سرانجام در پنجم مارس 1953م پس از عمری جنایت و خون ریزی، در 74 سالگی درگذشت و بسیاری از مردمان را از شرّ خویش راحت کرد. از آثار معروف استالین می توان از کتاب های مسائلِ لنینیسم، اساس لنینیسم، تاریخ اتحادیه حزب کمونیست و رساله های راه قدرت، وظیفه جوانان، امپریالیسم عالیترین مرحله کاپیتالیسم و جنگ آزادی ملی نام برد. پس از ژوزف استالین، نیکیتا خروشچف به زمام داری شوروی رسید.

مرگ "ماکس پلانک" دانشمند و فیزیک دان برجسته آلمانی (1947م)ماکْسْ پِلانْگ، فیزیک دان و ریاضی دان بزرگ آلمانی در 23 آوریل 1858م به دنیا آمد. وی پس از اتمام تحصیلات دانشگاهی، به سمت استادی دانشگاه مونیخ دست یافت و به تحقیقات متعددی در زمینه انرژی پرداخت. تا سال 1899م، دانشمندان تصور می کردند که انرژی به طور اتصالی جریان دارد ولی ماکس پلانک در 14 دسامبر 1899م به جامعه فیزیک برلین اظهار داشت که انرژی به صورت انفصالی است که آن را دامنه انرژی یا کوآنتای انرژی می گویند. این یافته علمی با اصول و قوانینی که تا آن روز دانسته شده بود وفق نمی کرد و طبعاً مخالفانی برای پلانک به وجود آورد، ولی این مخالفت ها بیش از 5 سال طول نکشید زیرا تئوری انیشتین که متکی بر توری کوآنتا بیان شد، ارزش واقعی و حقیقی تئوری پلانْکْ را معلوم نمود. ماکس پلانک به سبب ارائه نظریه کوآنتا، در سال 1918م جایزه نوبل فیزیک را دریافت کرد. پلانک که از مخالفین سرسخت هیتلر، دیکتاتور توسعه طلب آلمان نیز به شمار می رفت، تحقیقات جامع و ارزش مندی در زمینه ترمودینامیک، فیزیک نظری، حرارت، تشعشع و نور انجام داد و آثاری در این زمینه ها از او بر جای مانده است. پس از جنگ جهانی دوم، دولت آلمان می خواست به مناسبت نودمین سال تولد پلانک جشنی برپا کند که پلانک چند روز زودتر در دهم دسامبر 1947م درگذشت.

تولد "بشیر جُمیِّل" رئیس جمهور پیشین لبنان (1947م)

زادروز شر خواننده و بازیگر آمریکایی، برندهٔ جایزه اسکار، گولدن گلوب، گرمی، ایمی و جشنواره کن

زادروز لوران باگبو رئیس جمهور ساحل عاج از سال 2000 تا 2011

درگذشت ادوارد فون بوم

امضای قرارداد اتحاد بین شوروی و انگلستان در جریان جنگ جهانی دوم (1941م)هنگامی که هیتلر نقشه حمله به شوروی را در سر می پروراند، تصور می کرد که این حمله حرکتی بر ضد کمونیسم است و لذا واکنش مخالفان غربی کمونیسم را بر نخواهد انگیخت. اما بزرگ ترین خطای هیتلر یا در واقع، اشتباه محاسبه او در حمله به روسیه این بود که فکر می کرد مخالفت انگلیس و امریکا با کمونیسم، زمینه مساعدتری برای سازش او با غرب فراهم خواهد آورد و یا حداقل امکان سازشی بین استالینِ کمونیست و چرچیل و فرانکلین روزولتِ ضد کمونیست علیه او وجود نخواهد داشت. برخلاف تصور و انتظار او، چرچیل و روزولت فردای حمله آلمان به روسیه در 24 ژوئن 1941م آمادگی خود را برای همکاری با استالین در برابر هیتلر اعلام داشتند، زیرا آنها هیتلر را خطر بزرگ تر و نزدیک تری می دانستند و معتقد بودند که اگر هیتلر بتواند روسیه را شکست دهد و بر منابع عظیم ثروت آن کشور دست یابد دیگرهیچ قدرتی قادر به جلوگیری از تسلط وی بر جهان نخواهد شد. استالین از پیام های کمک و همدردی چرچیل و روزولت استقبال کرد و به دنبال آن، نماینده ای از طرف دولت انگلستان برای عقد یک قرارداد دوستی و اتحاد عازم مسکو شد. بر اساس این قرارداد که در روز 13 ژوئیه 1941م در مسکو به امضا رسید، انگلیس و شوروی در برابر خطر آلمان متحد شدند و متعهد گردیدند که هیچ یک به عقد قرارداد جداگانه با آلمان مبادرت نکنند. در ادامه انعقاد قرارداد دوستی انگلیس با شوروی، امریکا آمادگی خود را برای ارسال تجهیزات نظامی به شوروی اعلام کرد و زمینه های اشغال ایران از جانب انگلیس، امریکا و شوروی فراهم گردید.

درگذشت گوستاف دالن کارخانه‌دار سوئدی، مخترع شیرهای خودکار، برندهٔ جایزه نوبل فیزیک سال 1912

زادروز بریژیت باردو بازیگر، مُدل و خوانندهٔ پیشین فرانسوی

زادروز جودی دنچ بازیگر بریتانیایی تئاتر، سینما و تلویزیون

درگذشت "گوسْتاوْ لوبون" مستشرق و نویسنده معروف فرانسوی (1931م)گوسْتاوْ لوبون، دانشمند متفکر و نویسنده فرانسوی متخصص در تاریخ تمدن اسلامی در سال 1841م در فرانسه به دنیا آمد. وی پس از طی دروس مقدماتی، به تحصیل در رشته پزشکی پرداخت و در این رشته فارغ التحصیل شد. دکتر لوبون از پزشکانی بود که به این نکته پی برد که در پیکر انسان نیرویی است که با هر درد و درمانی رابطه مستقیم دارد و شخص را زودتر از هر چیز رنجور می سازد و بهتر از هر چیز درمان می بخشد. وی دریافت که روح انسان نیرویی است که هم پزشک است و هم بیمار، هم درد است و هم دارو؛ همان چیزی که اگر دردمند شد دیگر داروی پزشکان به درمان آن توانا نیست و نیروی طب در برابر آن، ناتوان خواهد شد. لوبون دانست که پزشک باید بیشتر از راه روان، بیمار را شفا بخشد زیرا انسان در میان جماعت زندگی می کند و در پیرامون جامعه رنجور می شود و جامعه روان، او را رنجور می گرداند. وقتی که روان، بیمار شد، بدن هم بیمار می شود. پس پزشک باید روان پزشک هم باشد. از این رو، گوستاو لوبون راه نزدیکی بین روان و پیکر آدمی را پیمود و از کالبد به روح پرداخت و جان و تن را به یک دیگر نزدیک ساخت. وی در این زمینه به بررسی های عمیقی درباره روابط آن دو با یک دیگر پرداخت و اساس تحقیقات خود را بر روان شناسی قرار داد. با این حال، آن چه گوستاو لوبون را به شهرت رساند، تحقیقات تاریخی و اجتماعی او بود چرا که به بررسی درباره روان شناسی اجتماعات مختلف و توسعه و تکامل فرضیه روان شناسی اجتماعی علاقه تامّی داشت. وی اساس تحقیقات اجتماعی خود را بر روان شناسی قرار داد و برای شناختن روحیات ملل مختلف به سیر و سیاحت پرداخت. لوبون هم چنین کتاب های متعددی در این موضوع نگاشت که مورد استقبال متفکران کشورهای گوناگون، قرار گرفت و به زبان های مختلف ترجمه شد. گوستاو لوبون در سیاحت های طولانی خود، مجذوب تمدن مشرق زمین شد و درباره آن، بررسی های عمیقی به عمل آورد و حاصل آن را در چهار کتاب مشهور خود تحت عنوان تمدن عرب، تمدن هندوستان، تمدن مصری و تمدن عرب در اندلس انتشار داد. دکتر گوستاو لوبون سرانجام در نهم دسامبر 1931م در نود سالگی در نزدیکی پاریس درگذشت.

درگذشت "ژوزف مارْکوارْتْ" خاورشناس برجسته آلمانی (1930م)ژوزف مارکوارْتْ خاورشناس آلمانی در 9 دسامبر 1864م به دنیا آمد و تحصیلات خود را در رشته های خاورشناسی، زبان شناسیِ کلاسیک و شرقی و زبان های عیسوی تکمیل نمود. وی پس از آن به عنوان استاد زبان شناسی ایرانی و ارمنی، در تاریخ و ادبیات و جغرافیای شرق و به ویژه ایران و ارمنستان تحقیق کرد و در موضوعات متعددی به فعالیت علمی پرداخت. زبان شناسی، تاریخ شناسی، جغرافی دانی، کتیبه شناسی، خواندن خطوط قدیمی و نژادشناسی در مباحث باستانی هند، اروپایی، آسیای میانه، افریقا و ایران و هم چنین آشنایی با زبان های محلی و سامی نمونه ای از توانایی علمی مارکوارْتْ، بود. هم چنین بخشی از آثار او نشان دهنده علاقه وی به ایران و آشنایی او با تاریخ شرق می باشد. کتاب هایی چون ایران شهر از نظر جغرافیایی، تتبعات درباره تاریخ ایران و شهرستان های ایران و … از جمله آثار اوست. ژوزف مارکوارت سرانجام در چهارم فوریه 1930م در 66 سالگی درگذشت.

درگذشت "روآلْدْ آمونْدسِن" دریانورد نروژی و کاشف قطب جنوب (1928م)

زادروز یوکیو میشیما نویسنده، شاعر، نمایشنامه‌نویس، بازیگر و کارگردان نامدار ژاپنی

برچیده شدن بساط امپراتوری آلمان پس از شکست در جنگ جهانی اول (1918م)پس از شکست آلمان در جریان جنگ جهانی اول و پایان جنگ، قرارداد وِرْسای، بدون توجه به عدم توانایی آلمانِ مغلوب در اجرای تعهدات ناشی از آن، به ملت آلمان، تحمیل گردید. تقریباً تمام مواد قرارداد ورسای بر ضد آلمان و متضمن محدودیت ها و شرایط خفت آوری بود که دشوارترین آن ها پرداخت غرامت سنگین جنگی به کشورهای فاتح از طرف کشوری بود که قسمت اعظم امکانات صنعتی و اقتصادی خود را از دست داده بود. شرط اولیه استعفای ویلْهِلْمْ دوم، قیصر آلمان و الغاء رژیم سلطنتی در آلمان هم، قبل از امضای قرارداد متارکه جنگ، از طرف ویلسون عنوان شد و در نتیجه پافشاری او بود که به دنبال خاتمه جنگ جهانی اول، رژیم سلطنتی آلمان ملغی گردید. در نهایت، با استعفای پادشاه آلمان در نهم نوامبر 1918م، یک حکومت جمهوری در آلمان بر سر کار آمد و رهبران سوسیالیست در رأس آن قرار گرفتند. با آغاز حکومت جمهوری در آلمان که به جمهوری وایمار شهرت یافت، نخستین مجمع ملی یا مجلس مؤسسان این جمهوری تشکیل شد و تشکیلات دولتی این حکومت در شهر وایمار آلمان مستقر گردید. به موجب قانون اساسیِ جمهوری وایمار، یک حکومت جمهوری فدرال با دو مجلس قانون گزاری به وجود آمد و دوران ریاست جمهوری نیز هفت سال تعیین گردید.

اشغال سرزمین فلسطین در جنگ جهانی اول توسط نیروهای انگلیسی (1917م)در جریان جنگ جهانی اول، نیروهای انگلیس، سربازان عثمانی را در فلسطین شکست دادند و در 9 دسامبر 1917م، بیت المقدس را به تصرف خود در آوردند. این شهر اگرچه از لحاظ استراتژیک در جریان جنگ، اهمیت چندانی نداشت اما سقوط آن، ضربه ای سخت بر عثمانی وارد ساخت. انگلیسی ها تا اکتبر سال بعد که پیمان متارکه جنگ و سپس قرارداد صلح میان دو طرف امضا شد، بسیاری از سرزمین های خاورمیانه را نیز تصرف کردند. تصرف فلسطین، توسط نظامیان انگلیس، از آن جهت مهم بود که، گام دیگری جهت تحقق مفاد اعلامیه بالفور، وزیر امور خارجه انگلیس تلقی می شد که یک ماه قبل از آن صادر شده بود. بالفور در این اعلامیه، وعده ایجاد یک دولت یهودی توسط صهیونیست ها در فلسطین را داده بود و تسلط انگلیس بر این سرزمین، زمینه عملی شدن این وعده را برای صهیونیست ها، فراهم تر کرد. از آن پس، سیل یهودیان از سراسر جهان به این منطقه سرازیر شدندو طی سی سال پس از آن، این امر تحت نظارت انگلستان که قیمومیت فلسطین را بر عهده داشت صورت گرفت. با نزدیک شدن زمان اعلام موجودیت رژیم صهیونیستی، دولت انگلیس تا روز سیزدهم مه 1948م نیروهای خود را از آن سرزمین خارج کرد و فردای آن روز، دولت غاصب اسرائیل اعلام موجودیت نمود.

زادروز کرک داگلاس بازیگر و تهیه کنندهٔ آمریکایی

طرح جدایی دین از حکومت در فرانسه به تصویب رسید.

زادروز تئودور آدورنو جامعه‌شناس، فیلسوف، موسیقی‌شناس و آهنگ‌ساز آلمانی

زادروز فریتس هابر شیمیدان آلمانی، برندهٔ جایزه نوبل شیمی سال 1918

سقوط حاکمان نظامی در ژاپن و آغاز انقلاب سفید اجتماعی این کشور (1868م)شوگون ها یا حاکمان نظامی یکی از ده ها خاندان قدرت مند در ژاپن بودند که دیکتاتوری خود را از قرن دوازدهم بر ژاپن حاکم کردند. در آن زمان علی رغم وجود دربار حکومتی، قدرت واقعی در اختیار شوگون ها بود. با گذشت زمان، حکومت در میان شوگون ها موروثی شد و این خاندان با کسب قدرت فراوان، نفوذ گسترده ای در دربار ژاپن پیدا کرد، سرانجام با روی کار آمدن موتسو هیتو امپراتور مقتدر ژاپن، در سال 1867، حکومت شوگون ها سرنگون شد و از هشتم دسامبر 1868م اصلاحات اجتماعی، سیاسی و فرهنگی در این کشور آغاز شد. در حقیقت پایه و اساس ژاپن جدید و پیشرفته در این زمان گذاشته شد. ژاپنی ها دورانِ نوین سازی را آغاز کردند. در این مسیر، ژاپنی ها غرب را به عنوان الگو قرار دادند و با بهره گیری از روش آموزش و پرورش و علوم و ارتباطات غربی توانستند به سرعت به یک کشور صنعتی و نظامی تبدیل شوند. با این همه، بسیاری از ژاپنی ها، در عین حال، به آداب و رسوم خود پای بند مانده اند.

درگذشت جرج بول ریاضیدان و فیلسوف انگلیسی، از بنیان‌گذاران علم کامپیوتر

تولد "امان اللَّه خان" بانی نظام سلطنتی در افغانستان (1862م)

انگلیسی‌ها بوشهر را اشغال کردند.

تولد "پیوتر کروپوتکین" فیلسوف آنارشیست روسی (1842م)پیوتر آلکسیویچ کروپوتْکین، نظریه پرداز آنارشیست روسی در 9 دسامبر 1842م در مسکو به دنیا آمد. وی که در دامن اشرافیت پرورش یافته بود، بر اثر تحول روحی به مقام خویش پشت پا زد و برای زندگی به میان بی نوایان رفت. کروپوتکین در 25 سالگی به نهضت آنارشیسم فلسفی پیوست و از مفسران و مروجان این اندیشه گردید؛ اندیشه و مرامی که آنارشیسم را به عنوانِ مذهبِ بشارت صلح و نه مذهبِ توسل به زور تبلیغ می کرد. او ابتدا برای بیان آزادانه افکار خود به اروپا رفت و کوشید اتحادیه ای از تمام ملل و اقوام تشکیل دهد، اما چون آن را آرمانی تحقق ناپذیر یافت، به انتشار عقاید خویش مشغول شد. وی در مطالعات فلسفی خود به این نتیجه رسید که همه مردم طبیعتاً خوب هستند و تنها مداخله دولت ها آنها را به فساد می کشاند. بنابراین ملغی سازی حکومت با روشن ساختن اذهان از راه تعلیم و تربیت، وظیفه ای همگانی است. به نظر او، در یک جامعه واقعاً متمدن، احتیاجی به حکومت نیست و اختلاف از طریق حکمیّت قابل حل است. آرزوهای آدمی با قوانین طبیعت سازگاری دارد و محبت، اصل همه مفاهیم اخلاقی است. کروپوتکین همه آدمیان را برابر و مساوی می دانست و آن را تعلیم دین عنوان می کرد که علم هم آن را اثبات کرده است. بدون مساوات، عدالت وجود ندارد و بدون عدالت، صلحی وجود نخواهد داشت. وی معتقد بود اگر مزایای طبقاتی و توزیع غیرعادلانه ثروت از بین برود، عدالت برقرار می شود و در نتیجه نیازی به وجود دولت نیست. او نظم جدیدی را به جهانیان عرضه می نمود که از میان آشوب و بحران، زاده می شد. براساس این مکتب که به آنارشیسم شهرت یافت، گردش نظام در جامعه آزاد و خالی از زور بهتر خواهد بود و آن چه دولت به زور انجام می دهد، گروه های داوطلب بهتر انجام خواهند داد. از دیدگاه دیگر می توان گفت آنارشیست ها در نظم

زادروز پیتر کروپوتکین جانورشناس، جغرافیدان، انقلابی، نویسنده، نظریه‌پرداز در رشته تکامل، اقتصاددان و فیلسوف روس

تأسیس "کاخ کِرمْلین" در مسکو، مرکز سیاست روسیه (1840م)در تاریخ نهم دسامبر 1840م، کاخ بزرگ کِرِمْلین که یکی از زیباترین ابنیه تاریخی امروزی روسیه محسوب می شود در شهر مسکو، افتتاح شد. این کاخ در زمان نیکلای اول، تزار روسیه در شهر مسکو پایتخت این کشور و در ساحل چپ رود مُسکوا بنا شده است و تا قبل از این که حکومت شوروی، مقر خود را در این کاخ اعلام کند، کاخ موقتی تزار نامیده می شد. کِرِمْلْ به معنای اَرگ دولتی و دژی است که داخل شهری بسازند، دارای دیوارهای سنگی بزرگ باشد و هم چنین ادارات دولتی، داخل آن واقع شوند. هرچند در روسیه، کِرِمْل های زیادی وجود دارد ولی از همه مهم تر و معروف تر، کاخ بزرگ کرملین است که اکنون ادارات مرکزی دولت روسیه در آن واقع است. در کاخ کرملین مهم ترین مجمع های عمومی، جلسات شورای عالی و کنفرانس های بزرگ بین المللی تشکیل می شود. آن چه امروزه و در زبان سیاسی، سیاست های کاخ کرملین خوانده می شود، مجازاً به معنای سیاست های روسیه و مقامات آن و یا نظرات و خط مشی های روسیه است، در حقیقت نام محلی است که مقر رسمی حاکمان سیاسی این کشور می باشد.

تولد "آلفرد تنیسون" شاعر و ادیب برجسته انگلیسی (1809م)آلفرد تنیسون، ادیب معروف انگلیسی در هشتم دسامبر 1809م در انگلستان به دنیا آمد. وی از کودکی نزد پدر آموزشی عمیق در زبان و موسیقی یافت و از فنون عالی صرف و نحو و غنای کلام شاعرانه برخوردار گشت. تنیسون در 18 سالگی اولین دیوان شعری خود را به نام اشعاری از دو برادر منتشر کرد و پس از ورود به دانشگاه، در میان گروهی از جوانان همفکر، به توسعه و پرورش استعداد شاعرانه خود پرداخت. وی طی سال های بعد دیوان اشعار دیگری در دو جلد و نیز چندین منظومه دیگر منتشر نمود که شهرت فراوانی را نصیب او ساخت، به طوری که در چهل سالگی به سمت ملک الشّعرایی دربار انگلستان منصوب شد. وی از آن پس نیز اشعار فراوانی سرود و برخی از اشعارش در ردیف زیباترین اشعار انگلیسی جای گرفت. منظومه های وی گاه بیان گر امیدها و تردیدهای نسل اوست و گاه به تبیین آرزوهایش در سفر به سرزمین های دور سخن می گوید. تنیسون برای نسل خود، مبیّن و مفسر افسانه های کهن و قرون وسطایی و نقاش پراحساس صحنه های حقیرانه زندگی جاری است و علاوه بر آن توانسته است به جریان های فلسفی و علمی زمان خود، شکل خاص بخشد. گرچه شهرت تنیسون در نسل بعد رو به کاهش نهاد، بااین حال، نامش به عنوان شاعر بزرگ در ادبیات انگلیس باقی ماند. اشعار تنیسون از لحاظ تلفیق واژه های آهنگین، اوزان پخته، تصاویر دقیق و فشردهْ بسیار درخشان است. اشعار او بیانگر آگاهی و ارزش های فکری و اخلاقی عصر ویکتوریا و طبقه اجتماعی حاکم بر آن زمان می باشد. به همین دلیل از اواخر قرن نوزدهم به بعد، از سوی شاعران انگلیسی و امریکایی، متهم به احساساتی بودن، بی روحی، کم مایگی فکری و ملیت گرایی کوته نظرانه شد. با این حال در سال های بعد حتی منتقدان نیز مهارت وی در اوزان و تصویرسازی را ستوده اند. آلفرد تنیسون سرانجام در 24 مه 1892م در 83 سالگی درگذشت. تنیسون درباره خود گفته است

کودتای ناپلئون بُناپارت در فرانسه و تشکیل حکومت کنسولی (1799م)رواج فساد در سال های پایانی حکومت هیأت مدیره در فرانسه پس از انقلاب کبیر این کشور و ایجاد بحران هایی که بر اثر هرج و مرج داخلی و جنگ های خارجی بروز کرده بود، زمینه را برای انقلاب تازه ای فراهم می ساخت. این بار بیم آن می رفت که انقلاب بعدی به یک جنگ داخلی بین نیروهای متخاصم تبدیل شود. از این رو، مجلس قانون گزاری که به مجلس پانصد نفری معروف بود، تغییراتی در ترکیب هیأت مدیره داد، ولی بحران ادامه یافت. در چنین شرایطی بود که ناپلئون بُناپارت، ژنرال ارتش فرانسه، با آماده سازی مقدمات قبلی و با همدستی برخی مقامات حکومتی، وارد پاریس شد و در روز نهم نوامبر 1799م، با یک کودتای نظامی، زمام امور را به دست گرفت. مجلس پانصد نفری ابتدا در برابر ناپلئون مقاومت کرد، ولی سربازان ناپلئون، نمایندگان مخالف را از تالار جلسه بیرون کردند و باقی مانده نمایندگان که مرعوب شده بودند، طرح پیشنهادی ناپلئون برای تشکیل یک حکومت کنسولی را پذیرفتند. به موجب این طرح، هیأت مدیره پنج نفری به هیأت کنسولی سه نفری تبدیل شد و ناپلئون بُناپارت در مقام کنسول اول، مقدمات اعلام امپراتوری خود در سال 1804م را فراهم آورد، و این نقطه پایان انقلاب فرانسه بود.(ر.ک

زادروز گئورگ زیمون اهم فیزیکدان آلمانی، کاشف قانون اهم

مرگ "ساموئل ریچارْدْسون" نویسنده و داستان سرای معروف انگلیسی (1761م)ساموئل ریچارْدْسون، رمان نویس انگلیسی در پنجم فوریه 1689م در انگلستان به دنیا آمد. وی در ابتدا به کارآموزی در یک چاپ خانه مشغول شد و علاوه بر فراگیری فنون چاپ و تصحیح نمونه های کتاب، با مطالعات فراوان بر وسعت فکر و اطلاعات خود افزود. ریچاردسون از 20 سالگی به نویسندگی روی آورد تا این که با انتشار پِمْلا یا تقوای اجر یافته در 4 جلد به شهرت فراوانی رسید. پیروزی این اثر چنان قاطع و قابل توجه بود که هر کس آن را نخوانده بود به بی ذوقی و رکود ذهن متهم می گشت. وی در سال های بعد کتاب سرگذشت بانویی جوان در 7 جلد و تاریخ سِرْچارلْزْ گراندیسون را در 7 جلد نگاشت که این دو کتاب نیز موفقیت زیادی به دست آوردند. ریچاردسون از آن پس از داستان نویسی دست برداشت و به جمع آوری قطعه های برگزیده ای از کتاب هایش پرداخت که شامل کلمات قصار و عبارت های حکیمانه و اخلاقی بود. در واقع، ادراک ریچاردسون درباره دگرگونی و انقلاب روح فرد و ایمان پرشور و راسخ او به تقوا و فضیلت و شیوه پرهیجان رمان هایش، موجب پیروزی و محبوبیت فراوانش نزد کسانی می شد که تشنه رمان های سرگرم کننده بودند و هم چنین تجزیه و تحلیلی که در این کتاب ها از قلب و روح آدمی به عمل آمده بود، برایشان سود فراوان داشت. در سال های بعد، شهرت ریچاردسون به خارج از انگلستان کشیده شد و الهام بخش بسیاری از نویسندگان اروپا گشت. در حقیقت، ریچاردسون پدر رمان تحلیلی در انگلستان شناخته شده و داستان نویسی انگلیسی را به طرزی که امروزه معمول است پایه گذاری نموده است. ساموئل ریچاردسون سرانجام در نهم دسامبر 1761م در 72 سالگی درگذشت. درباره او گفته اند که هیچ نویسنده ای قبل از ریچاردسون نتوانسته است چنین عمیقانه قلب و روح آدمی را بشکافد و مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد.

آغاز جنگ "مَدرَس" بین استعمارگران انگلیس و فرانسه (1758م)در نهم دسامبر 1758م جنگ سیزده ماهه مَدْرَس که یکی از پر تلفات ترین جنگ های استعماری میان انگلیس و فرانسه در هندوستان بود، با حمله قوای فرانسه به بندر مدرس که در اشغال انگلیسی ها بود، شروع شد و فرانسه با سه هزار سرباز در مقابل نیروی بیست و دو هزار نفری انگلیس قرار گرفت. در نهایتْ فرانسه در ژانویه 1761، به دلیل نرسیدن نیروی کمکی تسلیم انگلیس شد و بدین ترتیب، زمینه برای تثبیت سلطه استعماری انگلیس بر شبه قاره هند هموارتر گردید.

تولد "کلود بِرتولِه"، شیمی دان برجسته فرانسوی (1748م)کنت کلود لویی بِرتوله، شیمی دان فرانسوی در نهم دسامبر 1748م در فرانسه به دنیا آمد. وی پس از طی تحصیلات خود موفق به اخذ دکترای طب شد و پس از آن به مطالعه و تحقیق در علم شیمی پرداخت. برتوله تحقیقاتی درباره کُلُر انجام داد و زمانی که مشاور یک کارخانه لباس شویی بود، به طرز استفاده از کُلر برای رنگ زدایی پی برد. او هم چنین آزمایش هایی درباره آمونیاک انجام داد و برای اولین بار به ترکیب واقعی آن پی برد. با این حالْ، بزرگ ترین خدمت او به دانش شیمی، نظریه ای است که در سال 1803م درباره فعل و انفعالات شیمیایی عرضه کرد که خود طلیعه قانون تأثیر جِرم بود. هر چند این نظریه در آن زمان مورد توجه قرار نگرفت اما پس از پیدایش دانش شیمی فیزیک در قرن بعد بود که مفاهیم نظریه برتوله در شیمی راه یافت و اهمیتی فوق العاده کسب کرد. برتوله بر اساس این نظریه اعتقاد داشت که نوع محصولات هر فعل و انفعال، بسته به اجرام نسبی موادی که در آن دخالت دارند تغییر می کند. او هم چنین در باب حرارت و ماهیت آن نیز تحقیقاتی به انجام رساند. کلود برتوله سرانجام در ششم نوامبر 1822م در 74 سالگی درگذشت.

درگذشت "جان میلْتون" ادیب و شاعر بزرگ انگلیسی (1674م)جان میلتون، شاعر بزرگ قرن هفدهم انگلستان، در سی ام ژانویه 1608م در لندن به دنیا آمد. وی در کودکی عشق و علاقه عجیبی به ادبیات و به ویژه شعر پیدا نمود و همین موضوع سبب گردید که به زودی نیز شعر بسراید، به طوری که در اوان نوجوانی، چندین قطعه و اثر عالی نوشت. میلتون در 21 سالگی اولین اثر مشهور خود با نام تولد مسیح(ع) را سرود و به زودی سرشناس و معروف شد. در این اثر که جنبه هنری، اخلاقی و مذهبی سراینده نمایان است، کشمکش قریب الوقوع فرقه های مذهبی پیش بینی شده بود. وقایع آن زمان جامعه انگلستان میلتون را به شدت آزار می داد به طوری که به تدریج روحی مبارزه طلب پیدا کرد و تصمیم گرفت علیه بیدادگری قیام کند. از این به بعد، دوران مبارزه، بدبختی و شهرت آغاز گشت؛ حکومت به شدت وی را تحت تعقیب قرار داده و اعمال وی را محدود کرده بود. با این وصف، به زودی، میلتون و عقایدش پیروزی های بزرگی به دست آوردند، لیکن او همچنان در دفاع از آزادی فکر و قلم، شعر می سرود و مردم را تشویق می کرد. این دوران نیز دیری نپایید و حکومت استبدادی، دوباره جانشین افکار آزادی طلب گردید. بدین ترتیب میلتون که خود را شکست خورده احساس می نمود گوشه انزوا گرفت و دست از هر فعالیتی کشید. میلتون در همان گوشه انزوا به خلق آثاری موفق شد که هم اکنون جامعه ادبی انگلستان به وجود آن ها افتخار می کند. بینایی میلتون در سال 1652م بر اثر تحریر و تالیفات زیاد رو به ضعف نهاد تا این که کاملاً کور شد و از کارهای اجتماعی کناره گرفت. وی در سال 1660، کور و خسته و نومید، اثر جاودانش بهشت گمشده را سرود. وی در این اثر نشان می دهد که به خدای یگانه ایمان دارد و شیطان بر اثر مشیت الهی پدید آمده و اراده خدا بر این قرار گرفته که برخی از بندگانشْ، قدرتِ اختیار داشته باشند. بهشت گمشده، یکی از بزرگ ترین حماسه های جهان است و از لحاظ استحکام کلام، در ادبیات زبان انگلیسی بی نظیر است، به طوری که میلتون را پس از شکسپیر در مقام اول قرار می دهد. ویژگی های شعر وی در استحکام، صراحت و ظرافت آن هاست که هیچ یک از معاصرانش به آن دست نیافته اند. تعادل و ترکیب شعر با موضوع و هماهنگی آن دو با هم در تمامی آثار میلتون مشخص می باشد. اشعار مختلف او، ادراک کم نظیرش را در پیچیدگی های اوزان خوش آهنگ نشان می دهد. آهنگی که از تعادل ساختمان و ترکیب استادانه شعر با بیان موضوع، اعم از خطابه نویسی یا داستان پردازی حاصل می شود. نثر میلتون نیز بسیار فصیح و استوار است و هنر نمایشی او از حد متوسط بالاتر. میلتون از بزرگ ترین و معتبرترین چهره ها در ادبیات انگلستان است و نفوذ عظیمی در آثارنویسندگان انگلیسی و آلمانی و … بر جای نهاد. وی در عین این که طبعی ملایم و مصاحبتی دلنشین داشته از طرف دیگر مبارزی لجوج و خشن و فردی جاه طلب و مغرور بوده است. هم چنین روح اندوه ناک و روح شادمان از دیگر آثار اوست. جان میلتون سرانجام در 8 نوامبر 1674م در 66 سالگی درگذشت در حالی که هرگز نتوانست آن چه را می خواست به چشم ببیند.

درگذشت کلمنت نهم از پاپ‌های کلیسای کاتولیک روم

درگذشت آنتونی فان دیک نقاش بلژیکی

زادروز جان میلتون شاعر و نویسندهٔ انگلیسی.

زادروز گوستاو آدولف دوم مؤسس امپراتوری سوئد، شاه سوئد از 1611 تا 1632 میلادی

سوزانیدن "ژان کالْوِن" احیاگر مذهبی در اروپا (1564م)ژانْ کالْوِنْ، در 21 ژانویه 1509م در فرانسه به دنیا آمد و پس از طی تحصیلات خود در رشته های حقوق و الهیات، بر اثر یک تحول درونی ناگهانی، همه توجه خود را به آیین پروتِسْتان معطوف کرد. اما چون در آن زمانْ پروتستان ها تحت تعقیب و آزار بودند، وی از سال 1534م در سن 25 سالگی عازم ژنو در سوئیس شد و آن شهر را مرکز پروتستان قرارداد و از 23 ژوئن 1526م، قیام مذهبی خود را آغاز کرد. وی می خواست زندگی روزمره را بر اساس مذهب قرار دهد و ژنو را به صورت کشوری کامل که حکومتش در دست اولیای دین باشد، درآوَرَد. هرچند کالْوِن مردی حسابگر و استدلالی بود، با این حال، سخت گیری های او نسبت به مردم در پذیرش آیین جدید، باعث ایجاد شورش و اخراج او از شهر گردید، ولی در غیاب او، ژنو به سختی دستخوش آشفتگی سیاسی و مذهبی شد. از این رو، مردم بار دیگر او را به ژنو دعوت کردند و کالون به سازمان دادن به قوانین شهر، ایجاد مدارس، رایزنی در مسائل سیاسی، توسعه داد و ستد و موعظه مشغول شد. از این زمان بود که وی، فرقه کالْوِنیسْتْ را بنیان گذارد و نظر خود را در کتاب مبانی دین مسیح(ع)، منتشر کرد. با این حال، نظریات وی با بعضی مطالب بنیادین آیین کاتولیک منافات دارد، به طوری که قدرت پاپ را انکار می کند و بر خلاف کاتولیک ها که پاک شدن از گناه به وسیله اعمال خیر و ایمان را میسر می دانند، کالون تنها ایمان به حقانیت عیسی(ع) را مدّنظر قرار می دهد. کالوِن معتقد بود که کتاب مقدس یگانه منبع قانون الهی است و بر انسان است که آن را تعبیر کند و مبنای نظام اجتماع قرار دهد. مذهب کالون، حاکمیت مطلق اراده الهی را تاکید می کند. کالون بر این عقیده بود که رستگاری مخصوص برگزیدگان خدا است و هیچ عمل انسانی نمی تواند او را به رستگاری نائل سازد چرا که رستگاران را خدا انتخاب می کند و کسانی را هم که نباید رستگار شوند، او انتخاب می کند. بنابراین برای هر فرد آدمی، از پیش مقدر شده است که رستگار است یا خیر، و او هر کاری انجام دهد نمی تواند در این وضع تغییری بدهد. این اصلِ عقیدتی کالون، مورد سوء استفاده فراوان قرار گرفته است و دست مدعیان رستگاری را در انجام هر نوع گناه در خفا، بازگذاشته است. اصول و عقاید فرقه کالونیست ها که جزو دسته پروتستان ها محسوب می شوند، دارای روح دموکراتیک و مخالف با کلیه مراسم و آداب مذهبی معمول در مذهب کاتولیک است. ژان کالون سرانجام در نهم دسامبر 1564م بر اثر مخالفت با کلیسا محکوم به مرگ شد و در 55 سالگی زنده زنده در آتش سوزانیده شد.

زادروز ماری یکم ملکه اسکاتلند و فرانسه

درگذشت زیگیزموند امپراتور مقدس روم و پادشاه مجارستان، کرواسی، بوهم، ایتالیا و آلمان